حقيقت جنگ را به تصوير مي كشيد

آشنايي جواد علي گلي با سعيد به سال 1363 در دوكوهه برمي گردد. در اين باره مي گويد:

در سال 63 تغييراتي در سپاه به وجود آمد. تيپ 20 رمضان با لشگر 27 محمد رسول الله ادغام شد. بعد از آمدنش به لشگر بود كه با او آشنا شدم.

سعيد از اين تيپ خاطرات زيادي داشت؛ به همين دليل نگذاشت كه نامش از يادها برود. براي اين

آرمي كه جمله «تيپ20 رمضان» نوشته شده بود، تهيه كرد و هر جا مي رفت آن را به ديوارها مي چسباند تا نام آن از يادها نرود.حتي چندين باز ديده شد كه اين آرم ها را در سقف هم چسبانده بود.

وي به آغاز فعاليت سعيد در حوزه عكاسي جنگ اشاره مي كند:

سعيد چندين بار در دوكوهه، نمايشگاه هنري از آثار نقاشي و كاريكاتورش را برپاكرده بود. به دليل اين فعاليتش، او را در تبليغات لشگر، مسئول عكاسي جنگ كرديم. در آن روزها، كمبودي كه در جبهه حس مي شد، عكاس هنرمند بود. به همين دليل، تعدادي از نيروها كه سعيد هم جزو آنها بود را براي گذراندن دوره هاي عكاسي فرستاديم. همين كلاس هاي نقطه شروعي براي هنر عكاسي سعيد بود. از همان سال كار عكاسي را به طور جدي آغاز كرد و تا مي توانست از صحنه هاي جنگ عكس گرفت.

علي گلي به ارزيابي عكس هاي شهيد مي پردازد:

«بارها به سعيد گفتيم سلاح تو در جبهه دوربين عكاسي ات است؛ تا مي تواني از سوژه هاي جنگ، عكس بگير. در بعضي از عمليات ها سعيد با عكس هايش، پيروزي منسجم نيروهاي ما را به تصوير كشيد.»

همرزم شهيد در ادامه ساير فعاليت هاي شهيد جان بزرگي را برايمان نقل مي كند:

بعد از پايان جنگ، سعيد به عنوان خبرنگار در روزنامه جمهوري اسلامي مشغول به كار شد. وي در اين روزنامه مسئول صفحه جنگ و كارش مصاحبه با رزمنده هاي هشت سال دفاع مقدس بود. او بارها در اين روزنامه، مصاحبه رزمنده هاي لشگر 27 را هم به چاپ رساند.

مجيد حسيني، مرتضي طهاسبي، احسان رجبي،‌ گلعلي بابايي و ... از جمله اين افراد بودند.

در ادامه درباره مجروحيت شيميايي شهيد جان بزرگي مي گويد:

او در عمليات ها ي شلمچه ، كربلاي 5 و والفجر7 و... بارها شيميايي شد اما هرگز دست از كارش برنداشت.

بعد از جنگ، عوارض شيميايي سعيد بروز پيدا كرد. اين عارضه باعث پيشرفت غده اي در سرش شده بود. شدت بيماري اش به حدي بود كه با يك سرماخوردگي ساده، راهي بيمارستان مي شد.

مسئول تبليغات لشگر 27 محمد رسول الله در زمان جنگ، ادامه مي دهد:

در بيمارستان كه بود بارها به ملاقاتش رفتيم. مي دانست تا مدتي ديگر عمرش به پايان خواهد رسيد. چندين بار او را مورد عمل جراحي قرار دادند، اما شهادت نصيبش شد تا به بهترين شكل ممكن به سوي خدايش بازگردد.

جواد علي گلي در پايان اظهار مي دارد:

در زمان جنگ، افرادي همچون شهيد سعيد جان بزرگي كم بودند. او در طول جنگ با از خود گذشتگي، كارش را به بهترين نحو ممكن انجام داد. فعاليت هاي دانشگاهي، هنر عكاسي در مكه و ... همه نشان از اين مي دهد كه او انسان فعالي بود و با عكس هايش، حقيقت جنگ را به تصوير كشيد.

بعد از جنگ مدتي در نيروي انساني لشگر 27،‌ روابط عمومي و درسال 76 در واحد فرهنگي لشگر بود و سرانجام به مقام شهادت نائل شد.»

منبع: نرم افزار چندرسانه ای شاهد، ویژه هنرمند شهید حاج سعید جان بزرگی