قاسم های جنگ
در گروه فدائیان اسلام، قاسم ها و حبیب بن مظاهرهایی بودند که با رشادت، مقابل تجاوزکاران بعثی مقاومت می کردند. نوجوان های سیزده، چهارده ساله ای که انگار یک شبه مرد سی ساله شده بودند. دلیر و بی باک!
یکی از آن ها حسین دهقان؛ معروف به حسین لودرچی بود. کارش زدن خاکریز بود. تو روز روشن، جلوی چشم عراقی ها با لودرش مانور می داد. هم خاکریز می زد و هم حرص عراقی ها را در می آورد. چون با شجاعتش، حقارت آنها را به رخشان می کشید.
پیرمردهای هفتاد- هشتاد ساله هم داشتیم که دیگر دل از دنیا بریده و داشتند بر ذخایر اخروی شان می افزودند. خوش به حالشان! آخر عمری سر سفره ی پربرکت جنگ نشستند و اجر جهاد در راه خدا را بردند و با کوله باری از ثواب رفتند.
یکی از افراد این گروه، پدر سردار جانباز ماشالله مهمان نواز بود که ضمن جنگ، فرزند و نوه اش را تقدیم اسلام کرد.
آقا سید مجتبی بر این دو دسته؛ جوانان و پیرمردان، احترام خاصی قائل بود.
برای نوجوان ها پدر و برای مسن ترها یک فرزند بود.
منبع: پنجه در پنجه رئیس جمهور/خاطراتی از زندگی شهید سیدمجتبی هاشمی/ جعفر کاظمی/1395
