فرازی از زندگینامه و وصیت نامه شهید محمدرضایی زال

نام پدر: احمد

شماره شناسنامه: 166

صادره: فردوس

محل تولد: فردوس

تاریخ تولد: 1344

سال ورود به دانشگاه: 1362

رشته تحصیلی: معارف اسلامی و تبلیغ

تاریخ و محل شهادت: 24 / 10 / 1365 جزیره بوارین

عملیات: کربلای 5

در 29 شهریور 1344 در انبوه زمزمه های دعا و نیایش و در لطافت صداقت و راستی و سادگی پدر و مادر، در شهر فردوس، مولودی برای اسلام خواهی، ایثار و علم جویی به دنیا آمد. نام او را محمد گذاشتند. کنجکاوی و ذکاوت محمد از نخستین سال های زندگی اش او را ساعت ها فارغ از اطرافش به خود مشغول می داشت. مشاهدة پدر بر سجادة پهن شده در مسجد و توسل مادر به خاندان عصمت(ع) او را به رموزی از هستی و آفرینش آشنا می ساخت و برای رشد و اعتلای شخصیت آینده اش آماده می کرد. هر لحظه از تکوین شخصیت او آبستن کند وکاو عظیم و مقدسی بود. او با توجه به نبوغ و استعداد فو ق العاده اش از آغازین روزهای تلاش تحصیلی همیشه از ناحیة معلمان و دبیران در سا لهای دبستان، راهنمایی و دبیرستان مورد نظر بود.

محمد از وقار و سنگینی زیادی برخوردار بود و تا لازم نمی شد لب به سخن نمی گشود. او در مطالب وی افته های خود آن قدر عمیق بود که دوستان و برخی از خویشان، مسائل علمی را با وی مطرح می کردند. هوش سرشار، پشتکار در فراگیری علوم گوناگون، به ویژه علوم عربی و قرآنیا و را از دیگر همسالانش متمایز می ساخت.

تحصیلات ابتدایی و راهنمایی خود را در سال 1357 به پایان رسانید و در همین سال ها با مطالعة کتا بهای گوناگون و بالاتر از گروه سنی خود، مفاهیم مبارزه، جهاد و ارز شهای اسلامی را درک کرد و به همین جهت در گرو ههای نوجوانان مدارس در تظاهرات دانش آموزی به صورت فعال شرکت داشت، تا اینکه وارد دبیرستان شد و همزمان با تحصیل دروس خود به نحو مطلوب، دروس حوزه، از جمله زبان عربی را نیز با یک برنامة منظم فرا گرفت.

در تمامي کتابهای درسی خود تعمق می کرد؛ اما زبان عربی را برای فراگیری و تسلط بیشتر بر قرآن کریم، بیشتر پیگیری می کرد. سا لهای دبیرستان محمد، اوج حرکتهای مختلف سیاسی بود که به رغم باغ سبزهای فراوان، هیچگاه فریب کج اندیشی ها را نخورد و به اعتبار عمقی افته های خویش در بستر ارز شهای اسلامی همچنان ثابت در حفظ از دستاوردهای انقلاب اسلامی کوشش کرد.

سال 1362 با پایان تحصیلات متوسطه، سرنوشت او به گونه ای دیگر باید رقم می خورد. اوکه در رشتة «دندانپزشیک » دانشگاه مشهد و همچنین در آزمون ورودی «دانشگاه امام صادق(ع) » موفقیت لازم راکسب کرده بود، در انتخاب میان این دو دانشگاه امام صادق(ع) را برای تحصیل برگزید.

در دانشگاه امام صادق(ع) نیز ممتاز بود. خودش می گفت من اخبار ایران را به زبان عربی گوش می کنم و در دانشگاه سعی می کنیم به زبان عربی سخن بگو ییم.

به زبان انگلیسی نیز تسلط لازم را داشت. در معارف اسلامی و مسائل سیاسی تبحر داشت.

او در دانشگاه با آگاهی از نیاز جمهوری اسلامی به انسا نهای متفکر، عمیق، دانشمند و ایثارگر، تلاش داشت تا از تمامی توان خویش را استفاده نمايد.

او اسوة یک دانشجوی معتقد به وحدت حوزه و دانشگاه بود. در جریان جنگ تحمیلی بر حسب احساس وظیفة شرعی و لبیک به ندای امام امت(ره) و نیاز جمهوری اسلامی، چند بار در ایام تحصیل به جبهه های نبرد حق علیه باطل، اعزام و برای خود از میدان جهاد و مبارزه با دشمن خدا کسب فیض کرد. اوکه در این شرایط و در سرنوش تساز زندگی اش با توجه به آگاهی کامل از فرهنگ شهادت و ایثار، داوطلبانه به جمع برادران همرزم خود در واحد اطلاعات و عملیات پیوسته بود، به لحاظ تسلط به زبان عربی توانست دین خود را در مدت مأموریت نسبت به جنگ ادا کند.

محمد در تاریخ 24 دی ماه 1365 در مصاف باکفار بعثی و در آغازین لحظات عملیات «کربلای »5 در «جزیرة بوارین » در شرق بصره و محور شلمچه، به آ نچه آموخته بود، عملکرد و به لقای معشوق شتافت.

به راستی دنیا مزرعة آخرت است که ریشة محمد در دنیا شکل گرفت و شکفتن گل او در آخرت؛ یا بهتر بگوییم در بهشت و در انبوه نعمات الهی و نفوس قدسی پیامبران و امامان و اولیای الهی خواهد بود.

وصیت نامة شهید

بسم الله الرحمن الرحیم والحمدلله رب العالمین

و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین

اجل هر کس و زمان فرا خواندن خدا، بندة خود را به نزد خویش، به دست خداست و بر ما بندگان است که در هر حال خود را آماده برای این رحلت عظیم و حتمی بنما ییم.

با توجه به این، چندکلمه را به عنوان وصیت عرض می کنم. خداوند منان ما را از نعمت اسلام و مسلمان بودن برخوردار ساخته است و با عنایت بیشتر حضرت حق، پرتوهایی از نور ابدی و جهانگیر ولایت و محبت اهل بیت(ع) و پیامبر اکرم(ص) را به ما عرضه داشته است.

خود را شیعة امیرمؤمنان حضرت علی(ع) می دانیم و به ولایت و امامت مولا و امام زمان خود، حضرت ولی عصر(عجل الله تعالی فرجه شریف) ایمان داریم. به شما، پدر و مادر، برادر و خواهر، دوست و فامیل وصیت می کنم که:

- اسلام عزیز که سبب عزّت، بزرگی و عظمت ماست و با عمل به دستورها و احکام نورانی آن به سعادت دست می‌یابیم، نیک حمایت کنیم و دستورات خداوند متعال را به خوبی گردن نهیم و حق اسلام را در حد امکان ادا نما ییم، چرا که هر چه داریم از برکت اسلام و قرآن است.

قرآن را زنده در بین خودمان حفظ کنیم تا به هنگام قیامت از مهجور بودنش در پیشگاه خداوند متعال شکایت نکند و سعادت و فلاح و رستگاری ما در گرو عمل به قرآن است. پس باید بکوشیم قرآن را بفهمیم و بعد به آن عمل کنیم تا مؤدی حق و حقوق آن باشیم.

- همواره در زیر لوای مقدس ولایت باشیم و هیچ گاه خود را از امامت جدا نسازیم و همواره به ا مامان و معصومین(ع) متوسل باشیم وا ز آنان طلب گشایش درکربات و سختیها بنماییم و به خصوص همواره متوسل به مولایمان حضرت حجت بن الحسن(ع) باشیم.

همواره ازخدا بخواهیم که ما را در دنیا و آخرت مصاحب اهل بیت(ع) قرار دهد و بین ما جدایی نیفکند.

- بر اوامر الهی و اوجبات و تکالیف خود از قبیل نماز و روزه و امر به معروف و نهی از منکر مواظبت کنیم و همیشه در راه اصلاح خود و آراستن خویشتن به اخلاق حسنه و زایل کردن بدی های اخلاق از روح خود باشیم و همواره این معنی را متذکر باشیم که این جهان محل عبور است و باید از این جهان، توشه برای آخرت برداریم و نکند که عمر گرانمایه را به غفلت سپری کنیم که در «یوم الحسره » و «یوم التغابن» آه و افسو سمان به آسمان بلند باشد. پس اکنون که فرصت هست، خود را مهیای سفر عظیم به سوی آن جهان بکنیم که بعد از مرگ فرصت از کف می رود. 

- در این زمان نیز از نهضت بزرگ اسلامی و الهی حمایت کنیم و خود را در متن آن قرار دهیم. نهضتی که به خواست خدا مقدمة ظهور حضرت مهدی(عج) است، از ولایت فقیه و رهبری امام است.

- امام خمینی عزیز را حمایت و پشتیبانی کنیم و فرما نهای آن قائد عظیم الشأن را به خوبی گردن نهیم و لحظه ای از حمایت انقلاب و رهبری غافل نمانیم.

- از دیگر علما و مراجع و فقها که در انقلاب نقش مؤثر داشته و دارند، حمایت کنیم و همواره در راه تحقق اسلام فقاهتی بکوشیم و از پیروان و رهروان فقه سنتی و اجتهاد سنتی باشیم.

- نکند در گرداب هولناک فتنه ها غرق شویم که برای احتراز از این مهلکه ها باید به عرو ه الوثقی الهی که همان ولایت و امامت است، چنگ زنیم.

- همواره یکدیگر را به تقوا و صبر در راه خدا توصیه کنیم.

و اکنون چند مطلب به عنوان وصیت عرض می کنم:

-1 از پدر و مادر گرامی و مهربان که یک عمر برای بزرگ کردن و پرورش من زحمت کشیدند،کمال تشکر را دارم. با زحمات شب و روز آنها و با تربیت اسلامی که دربارة ما استفاده کردند، ما به اینجا رسیده ایم.

این زبان الکن قادر نیست برای عظمت و بزرگی زحمتی که آنها کشیده اند، مراتب سپاس و تشکر ما را بیان کند.

در هر صورت خود را کاملاً مدیون آنها می دانم و می خواهم که اگر از ما خطا و اشتباهی سر زده و تندی و خشونتی مشاهده کرده اند، به محبت پدر و مادری خودشان ببخشند و با دیدة عفو به آن نگرند و قلباً از ما راضی باشند. زیرا آن وقت خدا از ما راضی خواهد بودکه از رضایت پدر و مادر برخوردار باشیم. پس ضمن قدردانی از زحمات آنها و طلب عفو از غفلت ها و جهالت ها می خواهم همیشه ما را مورد لطف و عنایت خود قرار دهند و از خدا غفران و آمرزش را برای ما مسألت کنندکه دعای والدین در حق فرزند خیلی به اجابت نزد یک است.

-2 از برادر و خواهران خود می خواهم که اگر در مدتی که با هم بودیم، از ما بدی دیدند به بزرگی خود ببخشند، تا قلب هایمان به هم نزدیکتر گردد و محبتمان افزو نتر. ما را از دعای خیر فراموش نفرما یید و همواره از خدا طلب رحمت و مغفرت بنما ییم و همچنین از دوستان و آشنایان و پسرخاله های عزیز می خواهم که اگر از ما سوء عملی و سوءتفاهمی دیده اند، ما را مورد عفو قرار دهند و همواره این آیه را متذکر باشیم:

رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا وَ لِإِخْوانِنَا الَّذينَ سَبَقُونا بِالْإيمانِ

وَ لا تَجْعَلْ في قُلُوبِنا غِلاًّ لِلَّذينَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّكَ رَؤُفٌ رَحيم

در خاتمه از همگی شما حلالیت می طلبم، تا با قلبی پاک و مطمئن و مؤمن به قرآن و اسلام و پیامبر و اهل بیت(ع) به سوی خدا هجرت کنیم و ا نشاءالله خدا ما روسیاهان را در جوار رحمت خویش، مصاحب اهل بیت و نبی (ع) قرار دهد.

انشاءالله.

تاریخ: صبح جمعه یکم ماه مباره رمضان 1404 ه . ق

مطابق با یازدهم خرداد 1363 تهران

محمد رضایی زال

منبع: نغمه های سرخ/ نشر شاهد/ یادمان شهدای دانشگاه امام صادق (ع)/ 1392