نذر جبهه

نوید شاهد: به مرخصی آمده بود. هر روز به یک روستا سر می زد و برای جوانها سخنرانی می کرد تا جبهه بروند. گاهی هم به من کمک می کرد.
روزی گفت : بابا برای پیروزی رزمندگان توی جبهه چیزی نذر کن. بچه هم که بود ، اگر گوسفند نر داشتیم ، آن را به عنوان نذری می کشت.
گفتم: باشه بابا .
گفت: پس  این دوتا گاو را نذر پیروزی رزمندگان کن .
قبول کردم و از آن روز، آن دو گاو در انتظار پیروزی بودند. چند ماهی گذشت. توی جبهه ها خبری نبود. یک روز که از جبهه برگشت ، گفتم: بابا توی جبهه که خبری نیست. الان هم که علوفه کمه. بگو با این گاوا چکار کنیم. گفت: اونا رو بفروش و پولش را بگذار بانک. وقتی رزمندگان پیروز شدند ، پولش را بریز به حساب جبهه. همین کار را کردم. پس از آن قاسم شهید شد و من در انتظار خبر ماندم. جنگ که تمام شد ، پول را ریختم به حساب.
و اما خاطره­ای دیگر... هیچ وقت نشده بود که قاسم از ما چیزی بخواهد اما آخرین باری که به مرخصی آمده بود، رو به من کرد و گفت : یکی از گاوهایت را به من بده .
گفتم : بابا این چه حرفی است که می زنی، همه اش مال توست .
گفت: برای مخارج شهادتم می خواهم .
دیدم اصرار می کند، گفتم: برو هر کدام را که می خواهی انتخاب کن .
 با هم رفتیم توی طویله و دست گذاشت روی یکی از گاوها.
گفتم: باشه بابا برای تو .
پس از چند روز دوباره برگشت به جبهه که دیدم رادیو مارش حمله می زند. آمدم از اتاق بیرون. دیدم یکی از گاوها ماع می کشد، خودش را به در و دیوار می کوبد و یک لحظه آرام و قرار ندارد . همان گاوی بود که قاسمم روی آن دست گذاشته بود. انگار داشتند آن را به مسلخ می بردند. بعدها که فکرش را کردم ، دیدم کار آن گاو مصادف با همان ساعت و روز شهادت قاسم بود .

راوی : پدر شهید میر قاسم میر حسینی