مروری بر زندگی و خاطرات شهید محمدجعفر زراعت پیشه
نوید شاهد: شهید محمد جعفر زراعت پیشه در سال 1342 در روستای صحرارود به دنیا آمد و در دامان مادری مهربان و دلسوز، و پدری فداکار و زحمتکش بزرگ شد. او خیلی درس نخواند و از جمله کسانی بود که به صف انقلابیون پیوست. وی از انسان های راسخ و مجاهد راه اسلام بود که برای دفاع از دين و قرآن و میهن خود راهی جبهه های حق علیه باطل شد.
این شهید عزیز بسیار احساس مسئولیت می نمود و در حین خدمت به اسلام دست از زندگی شسته بود، عشق فراوانی به رهبر داشت و همواره پشتیبان ولايت فقيه بود، تمام کارهایش برای فامیل درس زندگی بود، آثار اخلاص و تقوا را در سرتا سر وجودش حس می کردیم و سرانجام در تاریخ 1362/05/15 در مهران بر اثر اصابت تیر مستقیم به شهادت رسید.
ـــــــ « خاطرات شهید » ـــــــ
* خاطره از زبان همرزم شهید:
شهید زراعت پيشه در شب عملیات حالت خاصي داشت و آثار شهادت را در صورتش می دیدم، چنان با عشق و ذوق خود را مهیا می کرد که تقریباً مطمئن بودم که به شهادت می رسد و این حرف را به خودش هم گفتم. بعد از گفتن این صحبت همه ما که دور هم جمع بودیم به وضوح دیدیم که اشک تمام پهنای صورتش را فرا گرفت و با حالتی خاضعانه و غمگین گفت: شهادت کجا و ما کجا؟ به شهادت رسیدن به کمال رسیدن است، به هدف متعالی رسیدن است و آن شب تا صبح با خدای خودش راز و نیاز و گريه می کرد و بالاخره در همان عملیات به شهادت رسید.
دفعه آخر که می خواست به جبهه برود با خانواده برای بدرقه اش رفتیم من خیلی بی تابی و گريه می کردم محمد جعفر از اتوبوس پیاده شد و ما را دلداری داد و دوباره خداحافظی کرد و سوار اتوبوس شد. داخل اتوبوس به دوستش گفته بود که بگذار من کنار شیشه بنشینم چون این آخرین باری است که آنها را می بینم و من این دفعه شهید می شوم.
