بررسی مضامین اشعار انتظار در شعر بعد از انقلاب اسلامی

نویسندگان: نجمه طاهری ماه زمینی ؛ محمدصادق بصیری؛ محمدرضا صرفی

چکیده بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، با توجّه به مذهبی بودن انقلاب، اعتقادات و باورهای اسلامی و به ویژه عقاید شیعی در کشور ایران رواج یافت. یکی از این باورها، انتظار موعود و منجی آخرالزمان است که در همة ادیان الهی به ظهور و حکومت او اشاره و تأکید شده ­است؛ بر این اساس، شاعران انقلاب اسلامی در ترسیم آینده بشری، به ظهور امام زمان(عج) بسیار توجّه نموده‌اند و در اشعار خود به دادخواهی و طلب یاری از ایشان پرداخته‌اند و علاوه بر آن، به شکوه از غیبت طولانی و عصر غیبت، بیان ظلم و ستم مستکبران بر مستضعفان و ترسیم عصر ظهور و فراوانی نعمت و عدل و داد پرداخته‌اند. نکته‌ای که در این اشعار جالب توجّه است، باور عمومی به ارتباط انقلاب اسلامی ایران و شهدای این راه با زمینه‌سازی ظهور امام زمان(عج) است. البتّه شاعران به این باور دل خوش نکرده‌اند و در اشعار خود در برابر بی‌عدالتی‌ها و کژ روی‌های موجود در جامعه اعتراض می‌ نمایند و بدین صورت، وظیفه خود را در خصوص زمینه‌سازی ظهور منجی به جا می‌آورند.

کلیدواژه ها انقلاب اسلامی؛ شعر معاصر؛ انتظار؛ منجی؛ ظلم و ستم؛ عدالت