مثنوی دزفول

شهر من دزفول، شهر عشق و شور
ای امام شهرها شهر صبور

خاک اینجا قطعه ای از کربلاست
جای جایش با غرورت آشناست

خاک اینجا خاک خون و غیرت است
سرفراز از سال های غیرت است

سال های استقامت در خزان
سال های جنگ جنگ بی امان

سال های موشک و زخم و بلا
سال های کل ارض کربلا

شهر من اینجا شهیدآباد ماست
یادگار بغض بی فریاد ماست

این مزار غربتی ناگفته است
کودکی شش ماهه اینجا خفته است

کن نظر این قطعه گلزار را
این شهیدان گل عمار را

اینکه می بینی پر از شور است وحال
یادگار است از شهیدان بلال

این مزار پاک بی جسم علی است
این مزار بی چراغ درولی است

ای دلیران دل فتح المبین
عاشقان خنده در میدان مین

آه ای جوبارهای بس زلا
بچه های خوب گردان بلال

ای مصادیق فداکاری سلام
بچه های پاک عماری سلام

کو خروش بچه های ذوالفقار
نغمه الیوم یوم الافتخار

آفتاب آیینه دار چشمتان
خاک در شور و شعف از خشمتان

نام زهرا (س) ذکر آن لب های پاک
ذکرتان یابن الحسن روحی فداک

شاعر: سیدحبیب حبیب پور
منبع: ماهنامه شاهد جوان شماره 130