زندگی شهید علی اکبر وهاج در یک نگاه

تولد پسر نقره ای

پس از اینکه مرحوم منوچهر وهاج پدرشهید علی اکبر، مدرسه "مبارکه” همدان که دروسش انگلیسی پایه و عربی مقدماتی را هم شامل می شد را )حدود سال (1300 به پایان رساند. با توجه به موقعیت پدرش مرحوم عبدالحسین خان)از مسئولین بانک شاهی همدان( برای ادامه تحصیل در مدرسه "کالج امریکایی” سه سال دوره مذکور را که به زبان انگلیسی تدریس می شد با موفقیت اتمام و چند صباحی به علت نبود دوره تکمیلي دیپلم، ایام را با مطالعه کتب ادبی )فارسی و عربی( و انگلیسی و تجربه اندوزی در کارهای رسمی همراه پدر در بانک شاهی سپری كرد و به رغم امکان نفوذ پدر برای جلوگیری از رفتن به سربازی، دوره تجربه سربازی را انتخاب كرد، تقدیر به گونه ای برای پدر شهید رقم زد که در زمان اشغال ایران )جنگ دوم جهانی توسط متفقین( پس از اخراج خفت آور رضاخان از کشور، وی برای شغل مناسب با تحصیلاتش، راهی تهران شود. در آن زمان متفقین برای تقویت خط حمایتی خود برای مقابله با ارتش آلمان که به شوروی حمله كرده بود، لازم دید در زمان رضاخان پل معروف ورسک )پل ارتباطی جنوب به شمال کشور(را بسازد.

لذا به دلیل نیازشان به مترجم انگلیسی، مرحوم منوچهروهاج هم متقاضی شد. در اولین جلسه تست زبان و مهارت های جانبی به رغم سختگیری های پرسش و پاسخ، منوچهر وهاج استخدام و به عنوان مترجم مدتی در ایستگاه راه آهن تهران مشغول می شود، طولی نمیکشد به جهت توانمندی هایش به عنوان رئیس ایستگاه راه آهن گرمسار که در آن زمان به جهت اهمیت زیاد هدایت قوای متفقین برای کمک به شوروی، شاهراه محسوب می شد، منصوب می شود که مصادف می گردد با تولد سومین فرزندش. در سال 1323 همسرشان به جهت گرمای تهران به منطقه ییلاقی سیمین دشت بعد از گرمسار رفته بود و از آنجایی که نوزاد چهره ای زیبا متمایل به نقره رنگ داشت با ذوق ادبی پدربزرگ )مرحوم عبدالحسین خان( نام این کودک را سیمین پور )پسر نقره ای( می گذارد.

تجربه اندوزي پسر نقره ای

پسر نقره ای ما دوساله بود که از خانه )چهارراه مختاری، خيابان شاپور)وحدت اسلامی( دست و پا زنان بازیگوشی اش را از همان کودکی نشان داده و از درب نیمه باز منزل، خود را به کوچه می رساند و بعد از ساعتی، مادرش پی جوی بچه اش می شود، نظرش به درب نیمه باز خانه جلب شده سراسیمه و فریاد زنان چادر به سر و سیمین پور گویان بیرون می دود و از شدت غم و اندوه بیهوش می شود. با ماجرای گم شدن طفل، همسایه ها و باجناق های پدر سیمين پور در پی یوسف گمگشته مادرش )سیده خانم درخشنده پورمستوفی( به خانه ها و کوچه های اطراف سرکشی و پی جوی می شوند و به کلانتری محل گفته می شود.

وحشت و دلهره سیده خانوم و حزن و اندوه وی تمام شدنی نیست. لیکن خواهرانش )زهرا و یگانه( صلاح نمی دانند منوچهرخان را خبر نمایند چون وی در آن زمان به جهت حجم زیاد تردد قطارهای مسافری و باری متفقین اشغالگر و احساس مسئولیت نظارت بر تردد آنها از ایستگاه راه آهن گرمسار )که اغلب مست بودند( حتی فرصت آمدن به تهران را هم نداشت، لذا همسایگان زیر نظر دو باجناق )امیر فولادی و مبصری( پس از حدود یک هفته،کودک را نزد زن رختشوی می یابند)اظهار داشته بود چون فرزنددار نمی شده، این کودک زیبا را دزدیده بود( بالاخره پسرنقره ای به دامن مادرش برمی گردد. پسرنقره ای تا کلاس سوم ابتدائی در همان محله چهارراه مختاری و تا مقطع پنجم ابتدائی در خیابان نظام آباد )شهید مدنی( همراه برادرانش به تحصیل مشغول بود که باز هم ماموریت جدید شروع گشت، این بار خوزستان، به عنوان رئیس ایستگاه راه آهن و همزمان معاونت بهره برداری اندیمشک در سال 1335 ، چون خانه سازمانی ایشان هنوز تهیه نشده بود، چندماهی در دزفول مستقر شدند و فرزندان نیز با آداب و لهجه مردم مذهبی دزفول آشنا شدند. در اندیمشک، مدرسه سعدی )پشت بازار( محیط درسی پسر نقره ای و سه برادرش گردید. سیمین پور از همان کودکی با احساس مسئولیت ذاتی مراقب برادران کوچکتر بود. وی که اوايل نوجوانی را سپری می نمود با روح نا آرامش در کنار درس، وارد عرصه ورزش و هنر )در سطح پایه اول دبیرستان( شده و با نقش آفرینی های جالب خود به تجربه اندوزی پرداخت. سیمین پور آرام و قرار نداشت، باجعبه های میوه و لامپ و قرقره و آپارات ابداعی خود ساخته اش، در فصل تعطیلی مدارس برای نمایش دادن فیلم های تیک و صامت به دوستان محله و بعضا همکلاسی ها فعاليت می نمود و سینمای خانگی می ساخت. سیمین پور به این موارد هم بسنده نمی کرد و لازم بود در مرحله ورزش هم خودی نشان دهد، از تمرین و مسابقات آموزشگاهی شروع کرده و عضوتیم دبیرستان در مسابقات فوتبال می شود. البته پسر نقره ای در رشته های ژیمناست یک، بوکس، والیبال، شنا فعال بود. رشته اصلی ورزش را فوتبال انتخاب نمود به گونه ای که جذب تیم باشگاهی تاج )استقلال( اندیمشک شده و در مسابقات رسمی باشگاهی موثر بود.

خانواده وهاج پس از بازنشستگی پدر، اوایل سال 1344 به تهران بازگشتند.

دوران آموزش سربازی

سیمین پور بعد از اخذ دیپلم طبیعی به دلیل فاصله گرفتن از فضای فعالیت های ورزشی و نزد یک شدن به دوستان ناباب، جذب موسیقی و فیلم های خارجی رواج یافته در محیط تهران شده بود و از دانشگاه بازماند.

یکسال فرصت داشت که به خدمت سربازی برود، لذا برای درآمدزایی و کسب تجربه زندگی به جزیره خارک می رود. البته طی این مدت نیز به عنوان کاپیتان فوتبال جزیره خارک، در مسابقات شرکت می نماید. یک سال بعد وارد خدمت سربازی و دوره آموزشی در پادگان سنندج به فراگیری آموزش های نظامی می پردازد. در وادی هنر هم توجه فرمانده پادگان را جلب و با اجرای دکلمه های ادبی و نمایشنامه، مورد توجه رادیو سنندج قرار می گیرد و برنامه های هنری او به دفعات از رادیو سنندج پخش می شود.

پس از دوره آموزشی طبق نظر رژیم غرب زده پهلوی که دستور داده بود که تحصیلک‌رده ها باید یا در سپاه دانش و یا در ترویج بهداشت، سربازی خود را ادامه دهند در روستای دور افتاده ای در استان شمالی کشور)گیلان( به اتمام سربازی خود می رسد.

اثرات فرهنگ غربی بر جامعه ایران

سیمین پور و برادرانش تا اوایل ازدواج تحت اثرات فرهنگ غرب در جامعه که هم نماز بخوان، روزه بگیر و ماه محرم عزاداری کن و هم چون جامعه، فرهنگ غرب را پذیرفته باید به قمارخانه و مراكزفساد هم توجهی نمود!، یک اسلام دوگانه و شناسنامه ای را پیروی می نمودند و در جامعه ای که، اسلام امریکائی جا افتاده بود زندگی می کردند.

ازدواج و دوراهی مرگ و زندگی

سیمین پور در اواخر دوران سربازی به فکر ازدواج افتاد و در تاريخ 24 / 7/ 1348 با خانم وجيهه قلی ها ازدواج كرد. سیمین پور تحت تاثیر تفکر استعماری ایجاد شده در جامعه توسط رژیم نفاق افكن پهلوی، زمانی که فرزند اولشان به دنیا آمد نامش را ملودی و فرزند دومشان را ماتاهاری گذاشت که مورد مخالفت آشکار برادرانش که حدود یکسال قبل با آشنایی به اسلام اصیل از او فاصله گرفته بودند واقع گردید و در جواب، ضمن پافشاری بر اسم انتخابی برای دختر دومش، برادران را عقب افتاده و خشک مقدس خواند! لذا برای خوشگذرانی به مناسبت تولد دخترش تصمیم می گیرد خوشگذرانی را از سینما شروع کند، هنوز دقایقی به شروع فیلم فرصت بود و او مشغول پرسه زدن، صدایی به گوشش خورد، توجه کرد تا این پدیده ناشناخته را درک نماید، نمی دانست که لطف خدا فطرت الهی اش را تکان می دهد. پسر نقره ای حالت عجیب و جدید برایش به وجود آمده بود،کمی گیج و منگ، رو به سمت صدای آن طرف خیابان داشت، روح پرسشگرش به تلاطم درآمده بود. صدای سخنان نشنیده از بلندگوی آنطرف خیابان می آمد، مات و مبهوت ناخودآگاه به طرف صدا حرکت نمود، فطرت پاکش به کمکش آمد، دیگر فراموش کرده بود برای جشن تولد و سینما و ... آمده است. سیمین پور داشت وصل می شد، آهنربای مصنوعی فطری داشت پسرنقره ای را جذب خودش مي كرد، احساس می کرد دارد "ذوب” می شود. به صدا نزدیک شد، سخنان آن چنان شیوا، تازه و زیبا بود که یاد حرف های برادرانشان قرار گرفت که پس از اولین نشانه بیداری شان بیان داشته بودند که "اگر اسلام این چیزی است که این افراد می گویند پس وای بر ما” مکان مسجد جاوید (دروازه شمیران، خیابان شریعتی بعد از چهارراه طالقانی بود و صدا، صدای فخرالدین حجازی). با بررسی زندگی شهید می توان گفت شیطان دستهایش را به علامت تسلیم بالا برد! انگار کسی به او می گفت تولدت مبارک پسرنقره ای، اولین جرقه آشکار گردید. سپس نام ملودی را فاطمه و ماتاهاری را مریم نهاد.

اين تغيير شايد بر مي گشت به مبارزه و وطن دوستي پدر شهيد،مرحوم منوچهر وهاج كه يك بار نقل كرده بود، من رئيس ايستگاه راه آهن گرمسار بودم و اين ايستگاه کی رئيس هم داشت از جانب اشغالگران(که معمولا نظامی بود) و چون گرمسار در شاهراه اتصال جنوب کشور به شمال قرار داشت بسیار با اهمیت بود و قطارهای زیادی تردد می كردند و از حساسیت بسیاری برخوردار بود. ناگهان متوجه می شود که رئیس خارجی ایستگاه به خاطر شرابخواري زیاد،دو قطار باری نظامی و سوخت رسانی را از دو طرف(مقابل هم) در یک خط اجازه ورود صادر کرده و نزدیک بود که با ورود همزمانشان فاجعه ای انسانی و نظامی حادث شود و چون فرصتی نداشت مجبور شد یک تنه در مسیر خطوط ریلی تا چند صد متر با دوندگی بي امانش جلوي اين فاجعه را بگيرد. پس از نجات دو قطار باری و سوخت رسانی از شدت عصبانیت، با خستگی مفرط، خطر اعدام را به جان خرید و وارد دفتر رئیس نظامی خارجی ایستگاه شده، از داخل درب را قفل و با صندلی دفتر به شدت به سر و بدن رئیس خارجی حمله نمود بطوریکه اگر سایر کارکنان شیشه پنجره را نمی شکستند، رئیس نظامی دولت بیگانه زیر ضربات مشت و لگد مرحوم منوچهر وهاج کشته می شد.

البته موضوع به دادگاه نظامی کشیده شد و چون پدر سیمین پور به زبان انگلیسی مسلط و زبان روسي را هم فرا گرفته بود، شجاعانه از خود دفاع و افسران خارجی دادگاه نظامی را مجاب نمود که عملش صحیح و بجا بوده است. لیکن افسران مافوق خارجی، وی را از ریاست ایستگاه خلع و به عنوان یک کارمند ساده به تهران برگشت دادند.

ميهماني جنجال برانگیز

پسر نقره ای که از طریق سخنان فخرالدین حجازی در ماه های پایانی سال 1352 با گوشه هایی از قرآن و اسلام ناب محمدی آشنا گردیده بود به جمع برادرانش پیوست تا برای استحکام زیربنای اعتقادی و رفتاری خود و نیز خوشه چینی از جلسات پربار تفسیر قرآن و درس اخلاق عارف و مجتهد بزرگوار حاج آقا مجتبی تهرانی بهره مند شود تا با اسلام پویا و رهایی بخش مطرح شده از جانب خمینی کبیر بیشتر آشنا شود.

کمتر کسی از بستگان و آشنایان، این هجرت بزرگ و بیداری درونی او را می توانست باورکند چرا که سوابق شور جوانی و همراه شدن وی با باورهای غلط فرهنگی دوران پهلوی(حضور در مراسم موسیقی و فیلم های آنچنانی سینماهای وابسته به رژیم آمریکایی پهلوی) در نظرشان جلوه گر می شد و با نوعی شک و تردید به او می نگریستند.

روز اول فروردین 1353 که همه طبق سنت هر ساله برای تبر کی سال نو در منزل بزرگ فامیل جمع می شدند فرا می رسد، آن روز که به روال همیشه دیدار بستگان با صرف ناهار همراه می شد، شاید فرصتی بود برای تمسخر او و برادرانش از طرف برخی جوانان دختر و پسر خوشگذران فامیل! افراد قبل از ظهر به خانه وارد می شوند به اتفاق همسران جوانشان که با مطالعه و آشنایی با اسلام علوی در پوشش حجاب برتر، چادر قرار گرفته بودند. پس از دید و روبوسی های متدوال به دلیل بی حجابی برخی خانم ها، آنان به اطاق دیگر می روند.

بعضی از حاضرین ناراحت شده و بحث بین دو تفکر آغاز می شود و برخی که تغییرات فکری و انقلاب درونی آنها را باور نداشتند، شروع به جوک گوئی و متلک می کنند. وقت ناهار نزدیک شده بود، سیمین پور با جملاتی بی سابقه (یا الله، یا الله گویان) به اتفاق همسرش از راه می رسد. بستگان که هنوز از بهت و حیرت قبلی شان درنیامده بودند و منتظر ورود والدین آنها بودند تا با بچه هایشان برخورد نمایند، با صحنه ای عجیب تر مواجه می شوند وی را با چهره ای ریش دار که جذابیت خاصی به او داده بود به اتفاق همسرش که حجابی کامل ترا ز دو جاری دیگر داشت مشاهده می نمایند. پس از تبر یک و دید و روبوسی نزد برادرانش که با دیدن او جان تازه گرفته بودند می رود و گرم یکدیگر را در آغوش می گیرند.گوشه و کنایه بیشتر می شود، برخی با صدایی اعتراض آمیز ادامه می دهند و پدر و مادرشان ناگهان وارد می شوند و فامیل به آنها اعتراض می کنند که چرا با بچه هایتان برخورد نمیک‌نید! اما اعتراضات فروكش مي كند چون والدين حمايتشان را از فرزندانشان اعلام مي كنند. پدر در حمايت از فرزندانش مي گويد كه”از امروز به بعد ضمن حمايت از فرزندان به اقوام توصيه مي كنم به عروس ها و فرزندانم بي احترامي نكنند و مادر هم ادامه مي دهد به پيروي از همسرم از فرزندانم حمايت مي كنم.

علی اکبر بعد از تحول

الطاف آشکار و پنهان حضرت حق به تناسب گنجایش علی اکبر به مرور به کمکش می آمد، وی در فضای رعب و وحشت رژیم ستم شاهی با تحول معنوی زیبایش پا به میدان گذاشت و با بهره گیری از رهنمودهای مجتهدین و عرفایی از شاگردان برجسته امام دل ها، خمینی کبیرهمچون؛آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی، آیت الله راستی کاشانی، آیت الله حائری شیرازی، حجت الاسلام سید منیرالدین حسینی و .... نگاهش نسبت به سیاست های استعماری حاکم بر جامعه شکل گرفته و شناختش نسبت به خائنین داخلی و دشمنان خارجی بیشتر می شد و چون عمق خیانت ها و فریب كاري ها گسترده بود روح نا آرام و حقيقت طلبش نمي توانست اين همه ظلم و فريب را تحمل نماید و چون خود در سنین نوجوانی و جوانی یکی از همین قربانیان بود که تفکرات غرب گرایانه شاه، جوانانی چون او را از راهیابی به زلال رهنمودهای قرآنی و اهل بیت با فراهم نمودن انواع مراکز فساد و فحشا باز می داشت، رنج می برد. او از اینکه می دید خیل عظیمی از مردم فقط و فقط به فکر خوردن و خوابیدن و تجمل گرایی و خو دنمایی و خو شگذرانی هستند، احساس مسئولیتی بیشتر می نمود. وی تعجب می کرد که چرا غرب زدگان خواهان رژیم پهلوی هستند. نمی توانست در مقابل چپاولگری رژیم آمر یکائی شاه بی تفاوت بماند. او دیگر دریافته بود که مرگ سرخ بهتر از زندگی ننگین است و تلاش فراوانی را برای افشای چهره نفاق شاهنشاهی با کمک و تلاش فراوان دوستان جوان جدیدش که یافته بود آغاز نموده بود. می خواست مردم بدانند رژیم شاهنشاهی در پشت چهره نفاقش که قرآن و اذان پخش می کند و ادعای مسلمانی دارد ولی در خفا ژاندارم منطقه شده و جنبش های مردم منطقه را به نفع آمر یکا و صهیونیسم سرکوب می نماید. از طرفی با مطرح نمودن بعضی علمای فریب خورده و یا دنیا طلب، ادعای ارادت به اهل بیت می نماید تا جایی که عزیزانی چون آیت الله غفاری و آیت الله سعیدی را زیر شکنجه های قرون وسطی شهید می کند،جشن های مفصل نیمه شعبان راه می اندازد، اما نخست وزیر بهائی انتخاب می کند تا بتواند در خفا با به کارگیری بهائیان بيشتري بر علیه تشیع علوی توطئه کرده و مردم را از حول محوریت رهبر دینی، متفرق نمایند. علی اکبر همچنین با تکیه بر رشادت پدرش که زمان جنگ جهانی دوم خود را موظف به ادامه راه مبارزه علیه استکبار جهانی می دید از هر فرصتی بهره می گرفت. از حضور افشاگرانه در مساجدی مانند مسجد کمیل)خیابان دماوند بعد از تقاطع سی متری نارمک( با اجرای برنامه توسط پدر عزیزش و ارائه دکلمه سوزناک خود تا سخنرانیش حتی در مراسم عروسی انقلابیون فعالی همانند فتح اله امی و سیدعلی اکبر طاهائی.