جنگ دوم خليج فارس
در تاريخ 11 مرداد 1369 حمله عراق به كويت آغاز شد و در 17 مرداد عراق رسماً آن را جزيي از خاك خود معرفي كرد. با اشغال كويت توسط عراق و ورود گسترده نيروهاي آمريكايي ـ اروپايي به منطقه خليج فارس، وضعيت بحراني خاصي بر منطقه حاكم شد، در اين ميان يكي از نگراني هاي عمده در سطح جهان خطر بروز جنگ شيميايي بود.
دولتمردان عراقي كراراً در سخنانشان تهديد مي كردند كه در صورت دخالت نظامي خارجيان، از سلاح شيميايي استفاده خواهند نمود. همچنين با توجه به تهديدهاي آمريكا در مورد حمله به بغداد، عراقي ها نيز تاكيد كردند كه در اين صورت «تل آويو» هدف موشكهاي شيميايي عراقي قرار خواهد گرفت.
اسرائيل ظاهراً اين تهديد را جدي گرفت، به طوري كه سرگرم توزيع ماسك ضد گاز و آموزش مردم شد.
در گزارش كوتاه مورخ 20/5/1369 يكي از خبرگزاريهاي خارجي نگراني آمريكاييها از جنگ شيميايي كاملاً مشهود است:
"… نيروهاي آمريكايي در عربستان سعودي در سخت ترين شرايط از شريان نفتي آمريكا دفاع مي كنند. گرماي سوزاننده، صحرايي پهناور و امكان استفاده از سلاح هاي شيميايي، هزاران نفر از سربازان و نيروهاي هوابرد آمريكايي مستقر در عربستان را تهديد مي كند.
براساس اظهارات افسران آمريكايي، در كنار خطرات ناشي از خستگي، كم شدن آب بدون و گرماي زياد محيط موجب تحليل رفتن توانايي نيروهاي آمريكايي براي مقابله با تهديدهاي حملات شيميايي عراق مي شود …”
در روز هشتم آذر 1369 طي قطعنامه 678 شوراي امنيت سازمان ملل متحد، عراق تهديد شد كه اگر تا تاريخ 25 دي ماه 1369 (15 ژانويه 91) كويت را ترك نكند با توسل به زور اين كار انجام خواهد شد.
در روز بيست و ششم دي ماه حمله گسترده هوايي نيروهاي متحد آمريكايي ـ اروپايي در عراق و كويت آغاز شد كه بيش از يك ماه ادامه داشت.
در روز چهارم اسفند نيروي زميني كشورهاي متحد وارد خاك عراق و كويت شدند و سرانجام در 12 اسفند (3 مارس 1991) عراق رسماً و بدون قيد و شرط تسليم شد.
چرا عراقي ها از سلاحهاي شيميايي و بيولوژيكي در جنگ دوم خليج فارس استفاده نكردند؟
مقامات عالي عراق مطلع شده بودند كه در صورت استفاده عراق از سلاحهاي شيميايي و بيولوژيكي، با مقابله به مثل هسته اي مواجه خواهند شد. بنابراين احتمال زياد وجود داشت كه در جنگ دوم خليج فارس بخش هايي از منطقه با سه گروه از عوامل شيميايي، بيولوژيك و هسته اي آلوده و منهدم گردد كه مسلماً دامنه آن در كشورهاي مختلف حاشيه خليج فارس گسترده مي شد.
منبع: جنگ شيميايي عراق و تجارب پزشكي آن، دكتر عباس فروتن، صفحه 258.
