قطره ای از اقیانوس دفاع مقدس را به تصویر کشیدیم/ پیشنهاد کار مجانی هم ندارم!
این بازیگر پیشکسوت و جانباز دفاع مقدس در گفت و گو با نوید شاهد با گلایه از وضعیت فعلی سینمای ایران و سینمای دفاع مقدس که وجه فرهنگی خود را از دست داده است، اظهار کرد: اگرچه سینما یک صنعت است و بخشی از نگاه فیلمساز باید تجاری باشد اما سینما علاوه بر صنعت، فرهنگ هم هست که نباید از این اصل دور شویم.
ایرانمنش با مروری بر روند فیلم سازی در حوزه دفاع مقدس از دوران جنگ تحمیلی تاکنون توضیح داد: سینمای دفاع مقدس در دوران جنگ تحمیلی شکل گرفت و آثار زیادی در آن دوران تولید شد. بعد از جنگ تحمیلی و تا دهه 80 شاهد پُرکاری در حوزه سینمای دفاع مقدس بودیم. در دهه 80 پرداختن به این موضوع عمداً متوقف شد. منطقی نبود که در یک سال بیش از 60 فیلم حوزه دفاع مقدس بسازند و اما یک مرتبه پشتیبانی ها برداشته شود.
تجاری سازی به سینمای دفاع مقدس ضربه زد
وی اضافه کرد: یکی از دلایل این عقب نشینی حرکت سینما به سمت خصوصی سازی و شکل گیری نگاه تجاری به آن بود که تا امروز هم ادامه داشته است. این نگاه باعث شد سینما به دست افرادی بیفتد که پول دارند اما تجربه هنری ندارند. این افراد چون سواد کاری ندارند اما تصمیم گیرنده هستند، روی ساخت آثاری با الگوبرداری از هالیودی و دیگر کشورها تمرکز کرده اند. آنها از بازیگران پرفروش هم استفاده می کنند تا مخاطب را به سینما بکشانند.در حال حاضر بیشتر فیلم ها موضوع مشترک دارند و به تعداد انگشتان دست بازیگران مطرح در آن حضور دارند. فیلم ها بازیگر محور شده اند و نه فیلمنامه محور.
بازیگر فیلم «دکل» گفت: قبل از خصوصی سازی سینما، ارگان های متولی فیلم های دفاع مقدس از جمله وزارت ارشاد، صدا و سیما، بنیاد شهید، انجمن سینمای دفاع مقدس و بنیاد حفظ آثار و ارزش های دفاع مقدس به این موضوع می پرداختند. برای نمونه سیما فیلم بخشی از فعالیت خود را به تولید فیلم های سینمایی دفاع مقدس اختصاص داده بود.
فیلم فاخر دفاع مقدس نداریم
ایرانمنش با بیان این که در حوزه دفاع مقدس شاید فیلم خوب و قشنگی ساخته شود اما این آثار فاخر نیستند، گفت: بیشتر این فیلم ها در خاطر مخاطب نمی ماند این درحالی است که مخاطب امروز با فیلم های قدیمی دفاع مقدس بهتر ارتباط برقرار می کند. برای نمونه در فیلم «سجاده های آتش» بخشی از ده ها روز جنگیدن در عملیات «کربلای 5» را به تصویر کشیدیم. شاهد هستم که بچه های 8 ساله امروزی با آن فیلمی که حدود سی سال پیش ساخته شده، ارتباط برقرار کرده اند و جنگ را فهمیده اند اما وقتی فیلم های خیالی در حوزه دفاع مقدس می سازیم، در ذهن مخاطب نمی ماند.
بازیگر فیلم «آخرین شناسایی» افزود: متاسفانه بعد از پایان جنگ تحمیلی، جریانی برای تخریب بچه های جنگ به راه افتاد و در کنار عوامل دیگر شأن رزمندگان مخلص را پایین آوردند. امروز به جایی رسیدیم که جانبازان و خانواده شهدا مشکل مالی دارند و داروهایشان را به سختی تهیه می کنند. هنگامی که این شأن درجامعه حفظ نمی شود چطور می توانیم انتظار داشته باشیم که در سینما و تلویزیون فیلم های درجه یک در ارتباط با این موضوع بسازند. ابتدا باید بچه های جنگ را در جامعه به جایگاه واقعی شان برسانیم و بعد از آن به فکر ساخت فیلم برای آنها باشیم.
ایرانمنش در پاسخ به این پرسش که جای پرداختن به چه موضوع هایی در سینمای دفاع مقدس خالی است، گفت: ما اقیانوسی از اتفاق ها، رشادت ها، گذشت ها و ایستادگی ها چه در خط مقدم، چه در جبهه و چه در پشت جبهه داریم که به تصویر کشیده نشده است. اگر تمام آثار ساخته شده در این حوزه را جمع کنیم، از این اقیانوس تا امروز، یک قطره بیشتر کار نکرده ایم.
به جای مبارزه با تهاجم فرهنگی، خودزنی می کنیم
وی بیان کرد: متاسفانه هنر و سینما وضعیت نابسامانی در جامعه دارند و به جای آن که راه حلی رای آن پیدا کنیم، به جان هم افتاده ایم و ریشه هم را می زنیم. با این رویه جای مبارزه با تهاجم فرهنگی، خودزنی می کنیم.
این بازیگر در ادامه با انتقاد از ساخت فیلم های سینمایی چند قسمتی چه در حوزه دفاع مقدس و چه در ژانرهای دیگر بیان کرد: این مدل کار کردن به نوعی مردم فریبی است. در سینمای هالیوود اگر یک فیلم را در چند قسمت می سازند، فروش اولیه و یا موفقیت فیلم برایشان ملاک نیست بلکه به دنبال کامل کردن قسمت های قبل هستند و هر قسمت جدیدی که می سازند نسبت به قبلی قوی تر است. در سینمای ایران فیلم اول فروش خوبی دارد و بر همین اساس قسمت دیگر را بی ربط نسبت به قسمت اول می سازند زیرا نگاه به سینما در ایران تجاری و مالی است.
بیکارم زیرا چشمانم آبی نیست
ایرانمنش در پایان درباره شرایط کاری این روزهای خود گفت: بیکار هستم زیرا نه چشمم آبی است و نه پول دارم. اگر پیشنهادی دهند انتظار دارند مجانی برایشان کار کنم. البته پیشنهاد کار مجانی هم ندارم که حداقل برای دلم کار کنم. به ما پول نمی دهند اما به بعضی از بازیگران میلیاردی دستمزد می دهند. من و امثال من جانبازی هستیم که دغدغه ما حفظ آرزوی این مرز و بوم اما متاسفانه امروز حال و روزما خوش نیست.
