پدر توپخانه‌ای ایران به روایت همرزمان: ارتش همتای تُرکان پیدا نخواهد کرد

سرهنگ بازنشسته توپخانه ارتش جمهوری اسلامی ایران، مرتضی غدیری ، به مناسبت درگذشت امیر احمد تُرکان، در گفتگو با خبرنگار نوید شاهد با ابراز تاثر از درگذشت  همرزم استاد و  قدیمی اش گفت: امثال تُرکان دیگر برای ارتش تکرار نمی شود؛ این مرد به قدری بزرگوار، دلاور، دانشمند، شجاع، صمیمی، باصداقت، خادم ملت و ارتش، مردم‌دار و متواضع بود که وصف او ناممکن است. تاکید دارم که ارتش جمهوری اسلامی ایران، همتایی مانند تُرکان پیدا نخواهد کرد و ما همه شاگردان و تربیت شدگان او هستیم.

سرهنگ غدیری درباره دوستی‌ای که از دوران جوانی تا آخرین لحظات حیات با امیر ترکان داشت، گفت: ما از دوران جوانی در یک محل زندگی می‌کردیم و به قولی، بچه‌محل بودیم. تُرکان در سال 1341 بعد از خدمت سربازی‌اش به دانشکده افسری آمد و پس از طی دوره‌ای در این دانشکده، با درجه ستوان دومی برای گذراندن دوره مقدماتی توپخانه به اصفهان و بعد به تیپ هوابرد شیراز منتقل شد و دوره‌های چتربازی و قهرمانی‌های نظامی را طی کرد. در این زمان تُرکان، با درجه سروانی در آزمون اعزام به آمریکا برای گذراندن دوره‌های عالی توپخانه قبول شد و به آمریکا رفت.

دوست و همرزم مرحوم ترکان، درباره سوابق خدمت این مرحوم افزود: او با پایان یافتن دوره‌اش در آمریکا، مجدد به اصفهان برگشت و درکرسی های مختلفی که خدمت می‌کرد، سِمَت استادی داشت. با شروع درگیری‌های بعد از انقلاب در کردستان، من همراه با احمد ترکان به کردستان منتقل شدیم. او به لحاظ شایستگی‌های بالایی که داشت از ابتدا فرمانده توپخانه لشکری شد. بعد در ستاد مشترک ارتش و سپاه، با شهید سپهبد صیاد شیرازی همکار شد.

وی بیان کرد: ترکان از ابتدا لیاقت و شایستگی‌های زیادی از خود نشان داد و در ابتدای جنگ، به فرماندهی لشکر 28 منتسب شد. یک دوره به مدت دو تا سه سال، فرمانده لشکر بود. جهت طی دوره فرماندهی و ستاد به تهران آمد و باتوجه لیاقت‌هایش، در فرماندهی لشکر کردستان مجددا در زمان جنگ، سمت فرماندهی لشکر را برای بار دوم برعهده گرفت. با اوج گرفتن جنگ، به سمت فرماندهی کل مناطق عملیاتی غرب منتسب شد و در پایان جنگ، معاونت عملیاتی کل ارتش در ستاد ارتش جمهوری اسلامی ایران را برعهده گرفت.

سرهنگ غدیری، یادآور شد: مرحوم ترکان، به خاطر مسئولیت‌هایی که پذیرفته بود، سالها دور از خانواده‌اش ماند. اما برای خدمت بیشتر، با میل و رغبت خود، حتی تنزیل درجه گرفت و به اصفهان منتقل شد تا با سمت ارشد نظامی منطقه اصفهان و چهارمحال بختیاری، فرماندهی مرکز توپخانه را برعهده بگیرد. او همواره مشاور عالی فرماندهان ارشد ارتش بود.

این سرهنگ بازنشسته، گفت: همیشه این شعار را می‌دهم که "تیمسار سرتیپ احمد ترکان، اولین سرتیپی بود که بعد از جنگ درجه گرفت و این شخصیت دیگر تکرار نخواهد شد."

وی درباره حس وطن‌دوستی مرحوم احمد ترکان نیز گفت: او در تمام دوران خدمت خود، همیشه همکار، یار و مددکار جامعه‌اش بود زیرا عاشق وطن و ملت ایران بود. وی در تمام دوران خدمت خود، غیر از خدمت به پرسنل ارتش جمهوری اسلامی ایران، همّ و غم ملت را نیز داشت و همیشه یار و مددکار فرماندهان، پرسنل زیردست و مردم بود و در هیچ امور خیرخواهانه‌ای، به کسی "نه" نگفت. بسیاری از پرسنل ارتش با همت و تلاش ایشان، در اصفهان صاحب خانه شدند. این مرد به قدری بزرگوار بود که من از اینکه با او تا آخرین لحظه حیات، همراه و دوست بودم، افتخار میکنم.

انتهای پیام