احیاگر پیاده‌روی کربلا که بود؟/ ماجرای شهادت زائران حسینی در پیاده‌روی اربعین توسط رژیم بعث
يکشنبه, ۲۱ مهر ۱۳۹۸ ساعت ۱۶:۴۳
آیت‌الله حسینی شاهرودی می‌گوید: «در فصل زیارتی اربعین سال ۱۳۹۶ قمری یکباره دولت بعث با موج مردم نجف که پای پیاده به سمت کربلا حرکت کرده بودند، مواجه شد...
به گزارش نویدشاهد آیت‌الله حسینی شاهرودی می‌گوید: «در فصل زیارتی اربعین سال ۱۳۹۶ قمری یکباره دولت بعث با موج مردم نجف که پای پیاده به سمت کربلا حرکت کرده بودند، مواجه شد... در میان راه نظامیان دولت بعث به شدت با آنان برخورد و جمع بسیاری را بازداشت کردند، که انبوه آنان در زندان‌ها نمی‌گنجید. در نهایت شش نفر از فرزندان نجف و از برنامه‌ریزان این سفر، اعدام شدند...»
پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ همه ساله در ایام اربعین حسینی، سیل عظیمی از مسلمانان و آزادگان جهان به سمت کربلا روانه می‌شوند. اما این سنت از دیرباز در بین علما و مردم عراق رواج داشته بطوری که از آیت‌الله العظمی سید محمود شاهرودی مرجع بزرگ تقلید به عنوان احیاگر پیاده‌روی کربلا یاد میشود.
در همین زمینه آیت‌الله سید عبدالهادی حسینی شاهرودی که در کتاب خاطرات خود با عنوان «تداوم اندیشه» که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است درباره قدمت این سنت اسلامی می‌گوید: «در سابق و قبل از اختراع وسیله نقلیه موتوری، کلیه سفرها با تشکیل کاروان انجام می‌شد. کاروان‌ها منزل به منزل حرکت کرده و هر یک از مسافران با امکانات شخصی خود، بعضاً با اسب، شتر، الاغ و غیره و بعضاً پیاده با کاروان مسیر مورد نظر را طی می‌کردند. در مسیر بین نجف و کربلا نیز سه کاروانسرای تاریخی در سه منزلگاه وجود دارد که به نام‌های کاروانسرای (شاه عباسی) به ترتیب از نجف مانند: خان مصلی (خان الربع) و خان شور (خان النص) و خان تخلیه می‌باشند...»
آیت‌الله حسینی شاهرودی احیای مشایه یا همان پیاده‌روی کربلا توسط جد اعلای خویش را اینگونه روایت می‌کند: «هجرت آیت‌الله العظمی شاهرودی از ایران به نجف نیز با کاروان و به شیوه قدیم و در زمان مظفرالدین شاه و در اواخر حيات آخوند خراسانی صورت گرفته است. با وارد شدن اولین نوع اتومبیل‌ها به منطقه که به ماشین‌های سیمی معروف شدند، سفرهای کاروانی تعطیل شد و مسافرت‌ها به گونه جدید شکل می‌گرفت. آنگاه پس از مدتی و با مطرح شدن آیت‌الله العظمی شاهرودی به عنوان یکی از استادان و مدرسین با نفوذ معنوی و قابل توجه حوزه نجف، مجددا فکر پیاده رفتن به کربلا به عنوان یک سفر مقدس در بين طلاب نجف شکل گرفت. ضمن اینکه بعضی ایرانیان در سفر عتبات نیز احیاناً آنان را همراهی می‌کردند.
رفته رفته مردم عراق به این مسئله توجه کرده و اینگونه سفرهای مقدس رواج یافت. و با مطرح شدن حرکت‌های انقلابی این مسئله رواج بیشتری یافت تا آنجا که از بصره تا کربلا در فصل زیارتی اربعین اباعبدالله (ع) کاروان‌های پیاده شکل گرفت. همچنین هنگامی که امام خمینی همراه آیت‌الله شهید سید مصطفی پسرش به نجف آمدند، شهید آقا مصطفی یک کاروان پیاده به کربلا تشکیل دادند. عمویم آیت‌الله سیدعلی هم یک محور برای پیاده رفتن به کربلا بودند و در طول سال حدود پنج بار در ایام اربعین، نیمه رجب، محرم و غیره این عمل مقدس را تکرار می‌کردند.»
*** شهادت زائران کربلا در پیاده‌روی اربعین توسط بعثی‌ها***
با روی کار آمدن بعثی‌ها، دولت با این مسئله به شدت برخورد کرد و آن را به تعطیلی کشانید و جریان اعدام شش نفر از سردسته‌های این پیاده‌روی در همین رابطه قابل طرح است. در فصل زیارتی اربعین سال 1396 قمری یکباره دولت بعث با موج مردم نجف که پای پیاده به سمت کربلا حرکت کرده بودند، مواجه شد. ضمن اینکه شعاری را نیز فریاد می‌زدند که بعدا از شعارهای معروف شد «لو قطعوا ارجلنا و الیدین – جئناک زحفاً سیدی یا حسین» یعنی «ای آقا و سرور ما حسین‌بن‌علی اگر دست و پای ما را نیز قطع نمایند، سینه‌خیز به سوی تو روانه خواهیم شد.»
در میان راه نظامیان دولت بعث به شدت با آنان برخورد و جمع بسیاری را بازداشت کردند، که انبوه آنان در زندان‌ها نمی‌گنجید. در نهایت شش نفر از فرزندان نجف و از برنامه‌ریزان این سفر، اعدام شدند. در همین جریان شهید محراب آیت‌الله سید محمدباقر حکیم نیز بازداشت و شکنجه شد که مشروح جریان بحث جداگانه‌ای را می‌طلبد. بعد از سقوط حزب بعث مجددا مردم عراق سفر پیاده را احیا کرده‌اند.
انتهای پیام
نظر شما
