«آتش عشق»: سروده ای از شهید دکتر محمد جواد باهنر

نویدشاهد: به سال 1312 در شهرستان کرمان دیه به جهان گشود او که انسانی وارسته، مجاهدی پیشتاز و دانشمندی گرانقدر بود پس از سالها مجاهدت وخدمت به حوزه های علمی و دانشگاهی سرانجام بتاریخ 60/6/8 در انفجار دفتر نخست وزیری به درجه رفیع شهادت نایل آمد.

زندگی این شهید عالیقدر به دفعات در یادنامه و مطبوعات و کتب منتشر شده است.

شور عشقت به دل افتاد چنان مست شدم

که ز خود قطع نمودم، بتو پیوست شدم

آتش عشق تو در دل شرری زد که سحر

سوختم، خاک شدم، یکسره از دست شدم

نیست از من اثری هرچه بگردم چکنم؟

لیک در کوی تو چون نیست شدم هست شدم

سر نهادم به کفت پای بر افلاک زدم

مهر گشتم چو تو را ذره شدم، پست شدم

با تو بی پرده بگویم که گرفتار توام

بی جهت نیست که آزاده و سر مست شدم

منبع: کتاب شهیدان شاعر(بکوشش مرکز پژوهشهای فرهنگی بنیاد شهید)، نصرالله مردانی، نشر معاونت فرهنگی بنیاد شهید انقلاب اسلامی