«باده روحانی»: سروده ای از شهید اسماعیل موذنی

نویدشاهد: در سال 1299 در خانواده ای مذهبی در زرقان فارس متولد شد. از اوایل کودکی به فراگیری علوم مذهبی پرداخت.

از ده سالگی به دلیل عشق و علاقه وافر به خاندان معصومین (ع) در مجالس و تکایا به خواندن نوحه و مرثیه و ذکر مصیبت ابا عبدا... الحسین (ع) پرداخت.

شهید موذنی جهت موعظه به روستاهای دور افتاده می رفت و مردم محروم و ستمدیده روستاها را با اصول دین و احکام شرع آشنا می ساخت.

در ایام محرم و صفر این موضوع را با جدیت بیشتری دنبال می نمود. از آنجا که به حضرت امام و راه مقدس او عشق می ورزید در دوران طاغوت به افشاگری جنایات آن رژیم و امر به معروف و نهی از منکر مبادرت می ورزید.

در توزیع اعلامیه های حضرت امام(ره) بسیار می کوشید و در راهپیمایی ها و تظاهرات خیابانی مشارکتی فعال و مستمر داشت.

سرانجام در روز پنجشنبه 1357/10/7 در تظاهراتی که در شیراز برگزار شده بود توسط ایادی رژیم از ناحیه سر مجروح و به شهادت رسید.

تا بسامان برسد بی سر و سامانی ما

تو بیا و بنما رفع پریشانی ما

هرکس دید جمال تو ز سر هوشش رفت

گشته حسن تو کنون باعث حیرانی ما

نور خورشید رخت سر زده از مشرق عشق

ای که شد از تو فروزان شب ظلمانی ما

« کفر زلفت ره دین می زد و ای سنگین دل»

سبب رونق کفر است مسلمانی ما

ای که از خمکده چشم تو می بارد می
مست از بوی تو شد باده روحانی ما

منبع: کتاب شهیدان شاعر( بکوشش مرکز پژوهشهای فرهنگی بنیاد شهید)،نصرالله مردانی، نشر معاونت فرهنگی بنیاد شهید انقلاب اسلامی