جایگاه نخبگان در افق برنامه چشم انداز 20 ساله چیست؟/طرح های خلاقانه ای که در قفسه کتابخانه ها می ماند

خانم ساجدی مدرک کارشناسی اش را در رشته مهندسی کشاورزی گرایش «آبیاری» از دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد «هواشناسی کشاورزی» را از دانشگاه علوم و تحقیقات گرفته است. در حال حاضر دانشجوی دکتری «محیط زیست» دانشگاه علوم و تحقیقات است و خود را برای دفاع از رساله اش با عنوان «ارزیابی ریسک سلامت در بحث تفاوت آلودگی داخل ساختمام با بیرون ساختمان» آماده می کند. او استاد دانشگاه است و دغدغه دانشجویان و نخبگانی را دارد که طرح هایشان به نتیجه نمی رسد.

اختراعم در بخش کشاورزی، ساختمان و محیط زیست کارگشا بود

این بانوی مخترع در گفت و گویی صمیمی با نوید شاهد درباره کاربردهای دستگاهی که ثبت اختراع کرده است، توضیح داد: دستگاه «محاسبه ضریب ثابت هیدرولیکی خاک» انواع خاک ها را با بافت سبک و بافت سنگین مقایسه و سرعت گذر آب در بافت های خاک را بررسی می کند. این ضریب هدایت هیدرولیکی برای شناسامه خاک و کشاورزی مهم است زیرا ثابت هیدرولیکی یا ضریب K از مشخصه های اصلی شناسنامه خاک در بخش «کشاورزی»، «سازه و ساختمان سازی» و «محیط زیست و پساب هایی که از خاک گذر می کند» را مورد سنجش قرار می دهد.

ساجدی اضافه کرد: این دستگاه برگرفته از یک مدل آمریکایی است که بسیار مستهلک شده بود و من با نوآوری مدلی دیگر با نمایی بزرگتر را در سال 1383 ساختم و آن را به بیشتر آزمایشگاه های آبیاری سطح کشور پیشنهاد دادم اما متاسفانه نپذیرفتند. این دستگاه بیشتر در آزمایشگاه ها مورد استفاده قرار می گیرد اما من آن را به گونه ای ساخته ام که می توان آن را به مزارع منتقل کرد.

وی بیان کرد: اختراعم را به تشویق همسرم ثبت اختراع کردم و به پارک علم و فناوری هم ارائه دادم اما از آنجا که آن زمان عضو هیات علمی نبودم، پارک علم و فناوری ثبت اختراعم را نپذیرفت. این دستگاه آنقدر در پایان نامه های دکتری و ارشد استفاده شده که دارد از بین می رود زیرا بسیار کاربردی است. اگر تعدادی از آن ساخته می شد حداقل دانشجوها دیگر به مشکل بر نمی خوردند.

این بانوی مخترع با انتقاد از عدم حمایت ایده های خلاقانه در کشور گفت: طرح زیادی برای اجرا داشتم و الان هم فکرهای خلاقانه زیادی دارم اما از آنجا که تجربه به من نشان داده به بن بست می خورم، ترجیح می دهم خودم را به دردسر نیندازم. بسیاری از دانشجویانم مغزهای پویایی دارند اما متاسفانه حمایت نمی شوند و این طرح ها در نهایت به پایان نامه تبدیل شده و جایش در قفسه کتابخانه هاست. باید بپرسیم در سطح کلام جایگاه نخبگان در افق برنامه چشم انداز 20 ساله چیست؟

ساجدی در پایان اظهار کرد: موقعیت من بعد از گذشت سال ها دیگر تثبیت شده است و اگر قرار باشد بار علمی ام بالا برود، باید تغییر را در خودم ایجاد کنم و منتظر کمک و حمایت دیگران نباشم. این موضوع درباره جوانان هم مصداق دارد اما در این دوران با مسائل اقتصادی پیچیده ای که وجود دارد، اگر اختراعی ثبت می شود، مخترع باید برای تولید انبوه مورد حمایت قرار بگیرد.

انتهای پیام