فجر آفرین مثل حاج احمد متوسلیان

نوید شاهد: در سال 1332 متولد شد، ده ساله بود که نظاره گر سرکوب قیام 15 خرداد به رهبری امام خمینی (ره) شد و همین انگیزه ای برای آغاز مبارزات سیاسی او شد. پس از پایان تحصیلات جذب تشکل های مکتبی و سیاسی پیرو خط امام شد و کار توزیع اعلامیه های امام را در جنوب شهر تهران به عهده داشت.

در بهار سال 57، احمد به بهانه ی ماموریت کاری به خرم آباد رفت تا به مبارزات خود در استان لرستان بپردازد، او در خرم آباد به همراه دو نفر از دوستانش دستگیر شد ولی مسئولیت چاپ و تکثیر اعلامیه ها را به عهده گرفت و در زندان فلک الافلاک شکنجه ها را تاب آورد تا در هفتم آذر 57 از زندان آزاد شد.

آزادی او مصادف با فراخواندنش به خدمت سربازی بود، ولی احمد متوسلیان در اوایل بهمن به تهران بازگشت و مبارزه با نیروهای ساواک و گارد شاهنشاهی را شروع کرد.

با پیروزی انقلاب و تشکیل سپاه حاج احمد به سپاه پیوست، در بهار 58 و آغاز غائله گنبد به آنجا رفت و پس از بازگشت فرماندهی گردان دوم سپاه را به عهده گرفت.

کردستان اما عرضه دلاوری های احمد متوسلیان بود، ابتدا بوکان را که ستاد پشتیبانی ضد انقلاب بود را پاکسازی کرد، سپس مهاباد و سقز را از چنگ ضد انقلاب خارج کرد، حالا نوبت سنندج بود، او به همراه معاونش شهید محمد توسلی و با هدایت شهید بروجردی با آزاد کردن سنندج ضربه کاری را به پیکر ضد انقلاب وارد کرد.

شکستن حلقه محاصره پاوه سبب شد که به حکم سردار بروجردی به فرماندهی سپاه پاوه برسد.

در پاییز 1360 احمد و تنی چند از فرماندهان جنگ از جمله شهید همت به حج مشرف شدند و پس از بازگشت تیپ 27 محمد رسول الله (ص) را بنا نهادند و فرماندهی آن را حاج احمد به عهده گرفت، تیپ در پادگان دو کوهه مستقر شد. در اوایل فروردین 1361 عملیات فتح المبین آغاز شد و تیپ محمد رسول الله (ص) یکی از درخشان ترین عملیات هایش را با موفقیت به پایان برد. پس از تثبیت مواضع ایران درخرمشهر، حاج احمد در پایان خرداد همراه یک هیئت عالی رتبه سیاسی و نظامی به لبنان و سوریه سفر کرد تا راه های کمک به مردم مظلوم و بی دفاع لبنان را از نزدیک بررسی کند. درجریان یورش ظالمانه اسرائیل به جنوب لبنان در سال 1361 اطلاع دادند که بیروت محاصره شده و ساختمان سفارتخانه جمهوری اسلامی ایران در معرض خطر است. موسوی کاردار سفارت ایران از حاج احمد که در لبنان بود خواست برای تخلیه اسناد موجود در سفارتخانه اقدام کند.

صبح روز چهاردهم تیرماه 1361 حاج احمد آماده حرکت شد، همگی اصرار داشتند کسی دیگر به جای او به این ماموریت اعزام شود، اما حاج احمد متوسلیان اصرار داشت که خودش این کار را انجام دهد. در ساعت 12/30 دقیقه ظهر روز 14 تیر سال 1361 اتومبیل سفارت جمهوری اسلامی ایران در لبنان هنگام عزیمت به بیروت در یک پست ایست و بازرسی موسوم به حاجز باربرا به فاصله 30 کلیلومتری بیروت متعلق به شبه نظامیان مارونی (حزب کتائب) متوقف شد و چهار سرنشین آن به رغم داشتن مصونیت دیپلماتیک توسط تروریست های جیره خوار رژیم تل آویو به گروگان گرفته شدند.

مردم ایران و دوستان و همرزمان حاج احمد هنوز پس از سال ها چشم انتظار شنیدن خبر سلامتی و بازگشت او هستند.

منبع: کتاب دومین کنگره ی ملی فجر آفرینان