مروری بر حماسه انقلابیون ۱۵خرداد ۴۲ در گفتگو با خانواده شهدا
شهادت
پایه گذار قیام 15 خرداد
«سید
مرتضی طباطبایی رفیعی» اولین کسی بود که خبر دستگیری حضرت امام خمینی (ره) را به
اهالی روستای محمد آباد شهر ورامین رساند. او در
سال 1308 در روستای محمد آباد به دنیا آمد و غروب 15 خرداد در پل باقر آباد به ضرب
گلوله نظامیان شاهنشاهی به شهادت رسید. محسن فرزند این شهید بزرگوار در گفت و گو
با خبرنگار نوید شاهد می گوید: «پدرم از آن انقلابی های جسور بود که در شهرمان
اعلامیه هم پخش می کرد. البته او یک سال قبل در حادثه سرکوب مردم توسط نظامیان در
فیضیه شهر قم باید همانجا شهید می شد اما تقدیر بر این بود که یک سال بعد آسمانی
شود. ابتدا نمی دانستیم پدرم کجا دفن شده
تا اینکه یک هفته بعد چند نفر در خانه ما آمدند و پیراهن خونی پدرم را برای ما آوردند
که خونی بود و جای 3 گلوله روی آن دیده می شد. پدرم در آرامستان مسگر آباد خاوران
به خاک سپرده شد که تا چند وقت بعد از شهادت هر وقت برای فاتحه خوانی به آنجا می
رفتیم نیروهای امنیتی آنجا حضور داشتند.» او در پایان صحبت هایش توضیح می دهد: «فرزند
آخر خانواده هستم و پدرم علاقه زیادی به من داشت. به یاد دارم که روز 15 خرداد
قیام مردم از مقابل خانه مان با سر دادن شعار یا مرگ یا خمینی (ره) آغاز شد. برادر
بزرگم می خواست به آن ها ملحق شود اما پدرم گفت «برگرد تو باید مرد خانه باشی»
انگار که یقین داشت در راهی پا می گذارد که انتهایش شهادت است.»
شهادت
جلودار قیام
«عزت
الله رجبی» در سال 1312 در روستای سناردک ورامین به دنیا آمد. پدر او از طریق شغل
کشاورزی چرخ زندگی را می چرخاند و انسانی متدین و سختکوش بود. او از دوران
نوجوانی با عشق به ائمه معصومین (ع) در سخنرانی ها و مراسم های مذهبی در صحن
امامزاده جعفر(ع) شهرستان پیشوا حضور فعال داشته و در کشاورزی نیز با برادران
به پدر در انجام کارها کمک می کردند. آن شهید بزرگوار با داشتن روحیه ظلم ستیزی در
مقابل ظلم ارباب های آن زمان نسبت به رعایای مظلوم ساکت نمی ماند و همیشه از آنها
دفاع می کرد. «علی» فرزند این شهید درباره شهادت پدرش می گوید: «پدرم در قیام 15
خرداد از صحن امامزاده جعفر بن موسی الکاظم(ع) که در پیشوای ورامین قرار دارد
همراه قیام کنندگان حضور داشته و شور و هیجان انقلابی اش در تشویق جمعیت تاثیر به
سزایی داشت. او در صف اول جمعیت شعار می داد و بدون ترس جلو می رفت که در نزدیکی
باقر آباد هم حرکت شجاعانه اش جلوی جمعیت، عامل مهمی در استمرار حرکت قیام کنندگان
بود. تا اینکه در غروب خونین 15 خرداد در باقر آباد جلوی جمعیت هدف گلوله نظامیان
شاهنشاهی قرار گرفت و در خون سرخش غلطید. شهادت او خشم مردم را بر انگیخت و خروشی
در قیام ایجاد نمود. جنازه پدرم به همراه دیگر شهــــــدا توسط رژیم به گورستانی
واقع در مسگر آباد در خاوران منتقل و غریبانه به خاک سپرده شد.»
شهید
بی نشان
«جعفر
عرب مقصودی» یکی دیگر از شهدای قیام 15 خرداد است که با شهید طباطبایی سابقه
دوستی داشته و بعد از شنیدن خبر دستگیری حضرت امام (ره) از سوی او برای دفاع از
رهبر امت مسلمان به پا می خیزد. او در سال 1297 در روستای محمد آباد متولد شد و در
قیام 15 خرداد از قسمت پا مورد اصابت گلوله قرار گرفت. «محمد رضا» فرزند این شهید
می گوید: «به دلیل اینکه در بازداشتگاه به زخم ناشی از اصابت گلوله در پای پدرم
رسیدگی نشد به کزاز مبتلا شد و در بیمارستان فیروز آبادی به شهادت رسید. عمال رژیم
پهلوی پیکر پدرم را در مکان نامعلومی دفن کردند که هنوز هم هیچ اطلاعی از آن محل
نداریم. چند سال بعد از قیام 15 خرداد به بیمارستان فیروز آبادی رفتم تا شاید
بتوانم نشانی از محل دفن پدرم پیدا کنم. سراغ پیرمردی که در سال 42 هم مسئول
سردخانه بود رفتم و متوجه شدم که اسامی شهدای قیام 15 خرداد سال 1342 هیچ جا ثبت
نشده است.» او در پایان صحبت هایش بیان می کند: «در شهر ما هنوز هم آن هایی که
پدرم را به یاد دارند از خوبی های او تعریف می کنند؛ جمله مشترک شان هم این است
جعفر نه حق الله به گردنش دارد و نه حق الناس. برای من افتخار بزرگی است که مردم
از پدرم به نیکی یاد می کنند.»
گفت و
گو از رضا افراسیابی سردبیر: حسین
بردبار
