سلام من بر عاشقان حسین(ع)
نوید شاهد: شهید «مهدی پروانه خلجان» فرزند حسین، 1 اردیبهشت ماه 1339 در تبریز به دنیا آمد. این شهید والامقام 5 خردادماه 1361 به فیض شهادت نایل آمد. در ادامه بخشی از وصیت‌نامه شهید پروانه خلجان می‌خوانید.
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام ودرود من و دیگر شهدا به رهبر كبیرانقلاب امام امت ابراهیم زمان امام امت خمینى(ره) بت شكن .
سخن را با نام خدا آغاز مى‌كنم كه نامش تسكین دهنده و امیدواركننده دل‌هاى پردرد و آشفته است كه با نام او دل‌ها آرام مى‌گیرند و نور امید و ایمان از قلب‌هاى تاریک آنان شعله‌ور مى‌شود كه انسان را به رشد وتعالى مى‌رساند.
به‌به چه روز خوبى! چه روز پر مسئولیتى! روزى كه حسین (ع) با دادن خون خود و 72 تن از یاران با وفاى خود در مقابل ظلم وستم استكبار جهانى گردن خم نكرد و با هدیه خون پاک بهترین یاران خدا چشم امام منتظر و چشم مستضعفین را روشن كرد و با خودگذشتگى و ایثار جان‌هاى خود توانستند دشمن كافر را با آن قدرت ظاهرى رسوا ى جهان كنند و درسى به انسان‌هاى مؤمن بدهند، به این معنى كه حسین(ع) و حسینیان هیچ وقت تن به ذلت نمى‌دهند و مرگ سرخ را به زندگى ننگین ترجیح مى دهند و ماهم باید درسمان را از حسین(ع) و یاران حسین بگیریم. درس فداكارى، درس جانبازى، درس از خود گذشتگى و درس زندگى یعنى چگونه زیستن را و چگونه مردن را.
ما باید چگونه ایستادن را در مقابل كفر و دشمنان خدا و قرآن و حسین(ع) را از كربلا یاد بگیریم؛ چون مسئولیت داریم به دیگران كه مى‌خواهند راه حسین(ع) را بروند یاد بدهیم. حالا همه جاى ایران كربلا و هر روز آن عاشورا یعنى پایدارى و از خود گذشتگى و سوختن در راه خدا.
دشمن همان دشمن است ولى با نام دیگر و چهره عوض كرده و امام خمینى(ره) هم حسین عصر خود و این جان باختگان همان یاران با وفاى امام خمینى(ره) و عاشقان شهادت در پیش خدا و شاید در همه جا و همه زمان و ما باید با نثار كردن خون خود نهال انقلاب حسینى را آبیارى كرده و رشد ونجات بدهیم، كه همان وعده خداست كه مى‌گوید مستضعفین را وارث زمین خواهم كرد، منتها با دست و همت و اتحاد مسلمانان جهان. پس ما در كربلاى ایران و عاشورا هر روز ایران آن مسئولیتى را كه در پیشگاه خدا داریم باید ادا كنیم، كه چشم مستضعفین جهان به سوى انقلاب اسلامى ایران است و در حال انتظار مى‌نگرند كه این انقلاب اسلامى ارزش انسانى آنها را به خود باز گردانده و به تمامى دنیا معرفى كند كه وقتى محرومین و مستضعفین اگر یک دست و اتحاد داشته باشند و اگر به كمك اسلام عزیز به حركت بیایند و از خواب بیدار شوند دیگر اثرى از استعمارگران و چپاولگران و زورگویان از خدا بى‌خبر اسمى نخواهد ماند و من هم در كربلاى ایران در میدان نبرد حق و باطل با نثار كردن جان خود بتوانم وظیفه شرعى خود را انجام بدهم.
پدر و مادرم و برادران و خواهرانم! در مرگ من گریه نكنید كه با گریه خود دشمنان اسلام و خدا را شاد مى‌كنید و افتخار كنید كه توانستید فرزند خود را در راه خدا و اسلام هدیه دهید و امیدوارم شما هم راه زینب(س) را پیش گیرید و زینب وار در مقابل سختی‌ها با كمک گرفتن از خدا صبر و استقامت كرده و پیام شهیدان را به گوش جهانیان برسانید تا شما هم كه مسئولیتى در پیشگاه خداى بزرگ وقادر دارید انجام دهید. شما هم باید از زینب درس بگیرید و زینب وار زندگى كنید، یعنى زندگى با آزادگى و شرافت، كه همانا ارزش انسان بودن شما در آن است .كه مقام و ارزش و درجه انسان بودن در تحمل و استقامت در مقابل نا ملایمتى‌ها است كه خداوند هر انسان را به امتحان مى‌كشد. من هم این راه را انتخاب كردم و امتحان دادم. در آخر سلام مرا بر امام امت خمینى(ره) بزرگ و بر خون پاک شهیدان و سلام من بر عاشقان راه حسین(ع) باد، همانطور كه آیه مى‌فرماید: انما الحیوة عقیدة‌وجهاد.(به درستی كه زندگى عقیده یعنى ایمان به خدا و جهاد و جنگ و كارزار در راه عقیده است.
«روحش شاد وراهش پر رهرو باد»
