شهادت؛ آرزوی کودکی شهید «سید رضا محمدی»
سلام و درود بر امت حزب الله و هميشه در سنگر و هميشه در صحنه ايران، برادرى كه وصيتنامه مرا مى‌خوانى بدان كه از كودكى آرزوى بسيار داشته‌ام اما آنچه از همه بهتر بوده و پيوسته در درون وجودم مى‌خروشد رسيدن به لقاء الله بوده و هست.
پروردگارا اينك براى رضاى تو و براى خشنودى تو و به امر خليفه بر حقت كه نايب امام زمان نيز مى‌باشد قدم به صحنه جهاد بر عليه كفر مى‌گذارم بدان اميد كه يا مرا به فيض شهادت برسانى تا شايد كفاره‌اى باشد براى اداى دينى در قبال جمهورى اسلامى و يا مرا بيامرز و توبه‌ام را بپذير كه در هر حال به تو نيازمندم . اى پدر و مادر عزيزم مرا ببخشيد و از من راضى باشيد از طرف من به تمام فاميل‌ها بگویيد كه مرا ببخشند (مخصوصا فاميل‌هاى نزديك ) تا خدا هم از من راضى باشد و مرا بيامرزد .
پدر و مادر عزيزم اميدوارم بتوانم با تقديم خون ناچيز و جسم ضعيف خود به اسلام و امام عزيزمان رضايت خدا و شما را فراهم كنم. اى پدر و مادر عزيزم صبور باشيد و افتخار كنيد كه فرزند كوچكتان را فداى اسلام و خاك پاى امام كرده‌ايد از خط امام اطاعت كنيد و بدانيد همان راه انبياء است .
والسلام
تاريخ 62/1/20
