همه را به تقوا و تزکیه وصیت میکنم
به گزارش نوید شاهد، شهید «احمد باقری» فرزند «قاسم»، 1 آبانماه 1338 در شهرری دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 5 آبانماه 1360 به فیض شهادت نائل آمد. بخشهایی از وصیتنامه شهید باقری را میخوانیم.
«يا ايتها النفس المطمينه ارجعي الي ربك راضيه مرضيه فادخلي في عبادي وادخلي جنتي»
گر مرد رهي ميان خون بايد رفت وز پاي فتاده سرنگون بايد رفت
تو پاي به ره در نه و هيچ مپرس خود راه بگويدت كه چون بايد رفت
بدون ترديد شهادت در راه اسلام و مسلمين، افتخاري است كه نصيب هر كسي نميشود و اين جامه زيبا برازنده قامت بندگان خاص خداست.
زماني بود كه با شنيدن وقايع روز عاشورا آرزو میكرديم كه اي كاش ما هم در صحرای كربلا بوديم و جان خود را در راه اسلام نثار میكرديم، جنگ تحميلي با همه ضررهاي مادي اين حسن را داشت كه چهرهها را مشخص كرد و معين شد كه چه كساني در دفاع از مكتب خود حاضر به جانبازي هستند و چه كساني شعارمیدهند.
اكنون هيچ عذر و بهانهای نيست و چهره حق و باطل كاملا مشخص است. در يك طرف امت رزمنده و ايثارگر ايران به رهبری مردی كه جز اسلام به هيچ چيز ديگر نمیانديشد و هدفش احياء ارزشهای اصيل اسلامی است و بس، طرف ديگر مشتی فريب خورده و مزدور كه به دستور صدام اين نوكر حلقه به گوش امپرياليسم كشور ما را مورد تاخت و تاز قرار دادهاند و از هيچ جنايتي روگردان نيستند و شايد در هيچ زماني اينطور چهره حق و باطل مشخص نبوده است.
من از اينكه افتخار اين را يافتهام كه در اين جنگ شركت كنم به خود میبالم و چقدر سعادتمند خواهم بود كه اگر شهادت هم نصيبم شود. من در اين دنيا هميشه سعي كردم آمال و آرزوهاي خود را كوتاه كنم و بالاترين آرزويم اين بوده كه وقتي از اين دنيای فانی میروم خدا از من راضی باشد.
خانواده خودم و ساير كسانی كه اين وصيتنامه را میخوانند به تقوا و تزكيه وصيت میكنم؛ چرا كه اگر تزكيه نباشد بيم آن میرود كه اعمال و عبادات ما مورد قبول درگاه ربوبي واقع نشود.
از خانوادهام میخواهم در صورت شهادت من به هيچوجه ناراحت و اندوهگين نشوند، افتخار كنند كه فردي از خانواده آنها افتخار اين را يافته است كه جان ناقابل خود را در راه اسلام فدا كند. براي اينكه ناراحتي و اندوه كاملاً از وجود شما زدوده شود توجه شما را به آيه زير از قرآن كريم جلب میكنم.
«ان الله اشتری من المؤمنين انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه يقاتلون في سبيل الله فيقتلون و يقتلون وعدا عليه حقا في التوريه و الانجيل و القران و من اوفي بعهده من الله فاستبشروا ببيعكم الذين بايعتم به و ذلك هو الفوز العظيم. »
خدا، جان و مال اهل ايمان را به بهاي بهشت خريداری كرده، آنها در راه خدا جهاد میكنند كه دشمنان دين را به قتل برسانند و يا خود كشته شوند اين وعده قطعی است بر خدا و عهديست كه در (سه دفتر آسمانی تورات، انجيل، قرآن) ياد فرموده و از خدا باوفاتر به عهد كيست؟ اي اهل ايمان شما به خود در اين معامله بشارت دهيد كه اين معاهده با خدا به حقيقت سعادت و پيروزی بزرگی است. ( سوره توبه، آيه-110 )
والسلام علی من التبع الهدی
1360/7/23
احمد