خاطرهای از شهید «ابراهیم رنجبری‌پوری»
رفت تا به سالار شهیدان بپیوندد
پدر شهید نقل می‌کند: «بالاخره یک شب تصمیمش را گرفت، سر از پا نمی‌شناخت، دلمان نیامد مانع‌اش شویم. رفت تا به سالار شهیدان بپیوندد.»
به گزارش نوید شاهد هرمزگان، شهید ابراهیم رنجبری‌پوری سی‌ام دی ماه 1344، در روستای بن‌در از توابع شهرستان ميناب چشم به جهان گشود. پدرش حسن، كشاورز بود و مادرش كنيز نام داشت.
تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. به عنوان سرباز ارتش در جبهه حضور يافت. چهارم تيرماه 1367، در خرمال عراق بر اثر اصابت تركش و قطع سر، شهيد شد. مزار او در زادگاهش واقع است.
خاطرهای از شهید ابراهیم رنجبری‌پوری:
رفت تا به سالار شهیدان بپیوندد
خوبی و خوش اخلاقی‌اش زبان زد خاص و عام بود، عاشق امام حسین(ع) بود. همیشه توی برپایی تکیه‌ها و حسینیه‌های عزاداری سالار شهیدان پیشقدم بود. وقتی تصاویر جبهه‌ی جنگ از تلویزیون پخش می‌شد او را مسخ خود می‌کرد و تا مدت‌ها به صفحه تلویزیون خیره می‌شد و اشک از چشمانش سرازیر می‌شد.
عاشق سخنرانی‌های امام بود، اتاقش پر از نوارها و سخنرانی‌های امام بود. بالاخره یک شب تصمیمش را گرفت، سر از پا نمی‌شناخت، دلمان نیامد مانع‌اش شویم. رفت تا به سالار شهیدان بپیوندد.
(به نقل از پدر شهید)
انتهای متن/
