«چیزی به 5 عصر نمانده» در نویدشاهد شنیدنی شد
به گزارش نویدشاهد؛ کتاب «چیزی به 5 عصر نمانده» بر اساس داستان زندگی شهدای مدرسه بهبهان نوشته «جلیل امجدی» نویسنده دفاع مقدس میباشد. وقایع این کتاب، گذری بر مبارزات قبل از انقلاب در شهرستان بهبهان و مبارزات دانش آموزشهید حمدالله پیروز و رویداهای پس از بمباران مدرسه به صورت رمان گونه است.
عصر روز چهارشنبه، چهارم آبان 1362، مدرسه راهنمایی «شهید حمداله پیروز»، در شهرستان «بهبهان» مورد اصابت موشک ارتش بعثی قرار گرفت و به خاک و خون کشیده شد. در این فاجعه؛ 69 دانش آموز، 4 معلم و 1 خدمتگزار (جمعاً 74 نفر) به شهادت رسیده و بیش از 130 دانش آموز و 11 معلم مجروح شدند.
«جلیل امجدی» در سال 1336 در شهر بجنورد دیده به جهان گشود. او با مطالعه آثار جلال آلاحمد و دکتر علی شریعتی، از آغاز دوران دبیرستان با مسائل ادبی و سیاسی آشنا شد. پس از پایان تحصیلات متوسطه، در سال 1354 در رشته ادبیات دانشسرای راهنمایی مشهد پذیرفته شد.
وی در محیط جدید فعالیت سیاسی خود را با چاپ پلیکپیِ آثار دکتر شریعتی و تکثیر جزوات گروههای مبارز مذهبی و توزیع نوارهای سخنرانی دکتر شریعتی و آیتالله خمینی ادامه داد. امجدی در جریان این فعالیتها مورد تعقیب و شناسایی ساواک قرار گرفت و در شهریور 1356 دستگیر و به چهار سال زندان محکوم شد.
وی با اوج گیری انقلاب اسلامی، همراه تعداد کثیری از زندانیان سیاسی، در آبان 1357 آزاد شد. او پس از آزادی، به تشکیل گروهی در مشهد و بجنورد اقدام کرد که در جریان فعالیت مبارزاتی یک بار دیگر دستگیر و پس از مدت کوتاهی آزاد شد.
او بعد از پیروزی انقلاب در جهادسازندگی و هیئتهای هفتنفره واگذاری زمین فعالیت میکرد و همزمان با اشتغال در آموزش و پرورش، تحصیلات خود را در رشته تاریخ تا مقطع کارشناسیارشد ادامه داد. وی پس از تأیید درجه آزادگی و جانبازی، در سال 1380، مدرک معادل دکتری را نیز دریافت کرد.
در بخشی از این کتاب میخوانیم:
سر خیابان پیروز را بسته اند. صف چند لایه پاسدارهای سبز پوش، مواظب است جماعت، نریزند توی خیابان و با ازدحامشان کار امدادرسانی، لنگ و معطل نشود. تازه این جا معلومم میشود آن چه توی دود بلند و سیاه میپرند، دسته کبوترها نیست. برگ های ریز و درشت دفتر و کتاب بچه هاست...
فصل اول:
فصل دوم:
فصل سوم:
فصل چهارم:
فصل پنجم:
فصل ششم:
فصل هفتم:
فصل هشتم:
فصل نهم:
خبرنگار: فاطمه سعیدمسگری