درس و جهاد را رها نکنید؛ شهادت، سکوی پرواز من به سوی خداست
به گزارش نوید شاهد البرز؛ شهید «مجید مقرّی» فرزند محمدتقی در سال ۱۳۵۰ در خانوادهای مذهبی و انقلابی دیده به جهان گشود. او با آغاز جنگ تحمیلی، با وجود سن کم، به سازمان بسیج پیوست و به عنوان بیسیمچی در جبهههای نبرد حاضر شد. این شهید بزرگوار که عاشقانه در راه دفاع از میهن و آرمانهای انقلاب اسلامی میجنگید، سرانجام در اول اردیبهشت ۱۳۶۷ بر اثر اصابت ترکش در درمانگاه رجایی شهر کرج به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پیکر پاک این شهید در امامزاده محمد(ع) کرج به خاک سپرده شد. مجید مقرّی با ایمان راسخ و روحیه ایستادگی، نمادی از جوانان سلحشور و فداکاری است که در سنگر جبهه و پشت جبهه، تا آخرین نفس برای حفظ اسلام و میهن جنگیدند.
در ادامه متن وصیت نامه این شهید گرانقدر را بخوانید.
بسم الله الرحمن الرحیم
با سلام و درود خدمت آقا امام زمان (عج) و نایب بر حقش امام خمینى و با سلام خدمت امت شهید پرور و با سلام خدمت خانوادهی محترمم از جمله پدر و مادر عزیزم چند کلمه سخنى داشتم به امت حزب الله وخانوادهی عزیزم.
از برادران هم سن و سال خودم این خواهش را دارم که درس خود با بخوانند و نگذارند که سودجویانى همچون منافقین در رتبه اى بالا راه یابند و هنوز به این انقلاب و به این امت زخم بزنند؛ و از شما برادران مى خواهم که سنگر مدرسه و مسجد و پایگاههای بسیج را خالى نگذارید و یک لحظه از خدا غافل نگردید. از برادرانى که بر آنها واجب است به جبههها بیایند مى خواهم که جبههها را خالى نگذارند.
از خانوادهام مى خواهم اگر من از این دنیا رفتم ناراحت نباشند، چون من به آرزویى که داشتم رسیدهام پس از رفتن من ناراحت نباشید. درخواست دیگرى که دارم این است که اگر جزء خانوادهی شهدا شدید تا جایى که مى توانید از بنیاد استفاده نکنید. امیدوارم شهادت من سر و سامانى از لحاظ فرهنگى به زندگى شما بدهد. خدایا به من قوت ده تا جانم را به راهت فدا کنم تا در آخرت شرمندهی ابا عبدالله الحسین نباشم. جنازهی مرا در بهشت زهرا (س) دفن نمایید. والسّلام
پیام شاخص شهید بزرگوار بر اساس متن وصیّت نامه و مطابقت با آیات و روایات
پیام شهید: از برادرانى که بر آنها واجب است به جبههها بیایند مى خواهم که جبههها را خالى نگذارند.
شاهد قرآنی: وَقَاتِلُوهُمْ حَتَّى لاَ تَکُونَ فِتْنَةٌ وَیَکُونَ الدِّینُ لِلّهِ فَإِنِ انتَهَواْ فَلاَ عُدْوَانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمِینَ. (بقره / ۱۹۳)
با آنان بجنگید تا دیگر فتنهاى نباشد و دین مخصوص خدا شود پس اگر دست برداشتند تجاوز جز بر ستمکاران روا نیست.
انتهای پیام/