شهید عبدالنبی میرزایی - صفحه 2

شهيد «عبدالنبی ميرزایی» در وصیت خود می نویسد: «ما بايد چگونه باشيم، بايد به فکر خود باشيم رفتار و حرکات امام، اخلاق و برخورد امام در هر زمان و مکان چگونه می باشد لااقل بايد دنباله رو حقيقی اين امام بزرگ باشيم و...» متن کامل وصیت سوم این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

شهيد «عبدالنبی ميرزایی» در وصیت خود می نویسد: «اگر نيستم که تو را محبت کنم و نوازش کنم از خداوند می خواهم که تو را هدايت و سرپرستی نمايد و همچون شمعی قرار گيری و در اين جامعه مثمر ثمر واقع شوی و...» متن کامل وصیت دوم این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

شهيد «عبدالنبی ميرزایی» در وصیت خود می نویسد: «برادران و خواهران نماز را يک لحظه فراموش نکنید و از ياد خدا غافل مباشید و تقوا را مايه زندگی خويش قرار دهید که هر انسانی به واسطه تقوا میتواند...» متن کامل وصیت این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

شهيد «عبدالنبی ميرزایی» در نامه ای به خانواده خود می نویسد: «پدر و مادر مهربانم که در طول زندگیم بسيار زحمت و زجر کشيديد و نتوانستم به آن نحوی که دوست داشتم به شما خدمت نمايم و...» متن کامل وصیت این شهید بزرگوار را در نوید شاهد بخوانید.

شهيد عبدالنبی ميرزائی فروردين سال 1341 در روستای نرمون به دنیا آمد و در سال 1383 به شهادت رسید. تصاویری از این شهید بزرگوار را در نوید شاهد ببینید.

شهيد «عبدالنبی ميرزایی» در دفتر خاطرات خود می نویسد: «تقريبا دو ماه در ستاد تخليه شهدای انديمشک قرارگاه نجف خدمت نمودم در اين مدت که بودم اولين حمله والفجر آغاز شد و صبح که عمليات ادامه داشت سيل شهيدان به سوی تخليه شهدا سرازير شد و...» متن کامل خاطره اول این شهید بزرگوار را در نویدشاهد بخوانید.