نوید شاهد: سردار ابوالقاسم علی‌نژاد، کاردار و وابسته نظامی و دفاعی اسبق جمهوری اسلامی ایران در سوریه با توجه به سالیان متمادی حضور در کشورهای غرب آسیا؛ عراق، لنبان، فلسطین و سوریه و آشنایی با فرماندهان و رزمندگان محور مقاومت، شناخت جامعی از وضعیت کنونی فلسطین و منطقه دارد. با سردار علی نژاد در این گفتگو درباره ابعاد نظامی عملیات طوفان الاقصی، مسئله وحدت میدان‌ها و تاثیرات انقلاب اسلامی ایران در مبارزات مردم فلسطین به بحث و بررسی نشسته‌ایم که از نظرتان می‌گذرد:
نوید شاهد: فیلم سینمایی «شور عاشقی» به نویسندگی و کارگردانی داریوش یاری، حرکت کاروان اسرای کربلا از کوفه تا شام را روایت می‌کند، در اکران‌های سینمایی و مردمی خود در دو ماه محرم و صفر بیش از ۱۰۰ هزار مخاطب را میزبانی کرد. «شور عاشقی» تاکنون تجربه فروش ۲ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومانی در حدود ۲۸۰۰ سانس را داشته که ۲ میلیارد تومان آن از مسیر سینماها و ۶۰۰ میلیون تومان آن در اکران‌های مردمی آن به دست آمده است. فیلم سینمایی «شور عاشقی» همچنان روی پرده سینماهاست و علاقه‌مندان به ژانر تاریخی و مذهبی می‌توانند تماشاگر آن باشند. به همین بهانه با داریوش یاری نویسنده و کارگردان این فیلم ارزشمند تاریخی به گفتگو نشسته ایم:
حضور 16 ساله‌اش در مقام نماینده جنبش جهاد اسلامی در ایران وی را به یکی از چهره‌های رسانه‌ای مورد توجه محافل سیاسی در حوزه مسائل غرب آسیا مبدل کرده است. ابوشریف با تاکید بر اینکه «طوفان الاقصی» یک عملیات فلسطینی است که از اکتبر 2023 آغاز نشده، بلکه در نوامبر 1917 آغاز شده است معتقد است؛ هرکس حماس یا مردم فلسطین را مسئول این وضعیت بداند، یا تاریخ را نمی‌داند یا می‌خواهد از تمام این تاریخ غم‌انگیز بر ضد مردم فلسطین استفاده کند. تاریخی که در آن جهان غرب علیه مردم فلسطین توطئه کردند تا آنها را از سرزمینشان بیرون کنند و به یهودیان داخل فلسطین قدرت بدهند.
محمد کرم الهی گفت: فیلم «شور عاشقی» پیوند هنر سینما برای ترویج فرهنگ ایثار و شهادت است. این فیلم تابلویی است تا فراموش نکنیم مکتب شهادت برگرفته از مکتب حسینی(ع) است.
آزاده و جانباز سرافراز دفاع مقدس بیان کرد: یکی از روزهای دهه محرم در سال‌های اسارت، تصمیم گرفتیم که همه با هم زیارت عاشورا بخوانیم. همه در حس و حال عجیبی رفته بودند و داشتند آرام‌آرام گریه می‌کردند که نگهبان عراقی یک‌باره آمد و گفت: «چه‌کار می‌کنید؟» شروع کرد به داد و بیداد. یکی دیگر از رزمندگان بلند شد و گفت: «من بودم.»
دکتر «زینب‌مینا امیری‌مقدم» اظهار کرد: «آن روزها جایگاه شغلی، مقام و شکوه و شوکت جایگاهی نداشت. کاملا دلسوزانه و مادرانه کار می‌کردیم. عین پرستار پرستاری می‌کردیم. عین دکتر هم پزشک بودیم. نظافت می‌کردیم، لباس مجروحین را می‌شستیم و از انجام این کارها نه تنها خجالت نمی‌کشیدیم بلکه به آن افتخار می‌کردیم. مهم خدمت بود و دیگر هیچ!»