شعری از فاطمه مکرم در توصیف مادرش با عنوان زینب مجسم
سه‌شنبه, ۲۳ شهريور ۱۳۹۵ ساعت ۱۱:۲۰
آن خطوط شکسته را، خواندم
نامه ی عاشقانه ی غم بود
راز یک عمر سوختن، در خود
خفته در آن خطوط درهم، بود
آن که، پهنای پاک دامانش
پایگاه عروج آدم، بود
در طنین زلال زمزمه هاش
جوشش مهربان زمزم، بود
دامن آسمانی اش، هرشب
پُر ستاره، ز اشک نم، نم بود
آه، تاوان مهربانی را
پُشتش از بار غصه ها، خم بود
و آن، دل مهربان دریاییش
مرکز ثقل رنج عالم، بود
بردبار، و بزرگوار، و صبور
مادرم، زینب مجسم بود
گرچه خواندم، ولی به پیشانیش
چند خطی هنوز، مُبهم بود...
نویسنده: فاطمه مکرم
منبع: خلیلیان، مهدی: زخم ستاره مجموعه شعر مادر، انتشارات هماهنگ، 1377
نظر شما
