شعر منا(13)/
سه‌شنبه, ۱۴ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۱۴
ولی بدان که رفتنت، برای من چه تلخ بود پر از صدا و حرف بود پر از امید، پر از نوید، پر از هزار اشک و آه

پدر!

برو...

ولی بدان که رفتنت، برای من چه تلخ بود

پر از صدا و حرف بود

پر از امید، پر از نوید، پر از هزار اشک و آه

و در نهایت این هوای تیرهی بدون ماه...

پدر!

برو...

تو رفتنی شدی، ولی

بدان که این دلم

برای لحظههای بودنت

چه بد کباب می‌‌شود...

و آرزوی بودنت به روی آب می‌‌شود!

پدر...

برو...

تو در مقام دیگری... که من سخن برانم و تو هم

جواب من دهی...

کنون دگر پدر نخوانمت

«مهاجر به سوی حق»

همین لقب...

خیال سرکش مرا چه سخت رام می‌‌کند

و قصهی مرا ببین، همین... تمام می‌‌کند


سروده ای از مهشید بنیادی

منبع: طواف عشق مجموعه اشعار برگزیدهی کنگره ملی شعر منا، معاونت فرهنگی و امور اجتماعی بنیاد شهید و امور ایثارگران
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده