عطر نوشكفتهي بهار
دوشنبه, ۳۰ دی ۱۳۹۸ ساعت ۲۳:۴۴
باد مي‌آيد/ آسمان/ آبي‌هايش را/ از ياد مي‌برد/ ريه‌هاي زمين
باد مي‌آيد
آسمان
آبي‌هايش را
از ياد مي‌برد
ريه‌هاي زمين
از خردل و خوناب
لبريز مي‌شوند
وپرندگان
چون برگ‌هاي مرده‌ي خزاني خوفناك
برخاك مي‌بارند
چشم‌هاي بي‌سود
اندام ناهمگوني روياها را
با سرانگشتان كبود باد
صيقل مي‌دهند
و در تالاب‌هاي تيرگي
گم مي‌شود
نخل‌ها،
شيريني خود را،
از ياد برده‌اند
و ترانه‌هاي نو رسته‌ي گل سرخ
پژمرده نشسته‌اند
با اين همه
اينجا هنوز هم
مرداني ايستاده‌اند
كه عطر نوشكفتهي بهار را
دريچه‌به دريچه
هديه مي‌برند
شاعر: تيمور ترنج
نظر شما
