تاثیر «ایثار اجتماعی» بر سلامت روان جامعه
پس مقوله «ایثار» در ذات خود مفهومی اجتماعی است اما آن‌چه «ایثار اجتماعی» را از سایر مفاهیم منتسب به «ایثار» متمایز می‌کند، بازتاب مستقیم آن در مناسبات روزمره اجتماعی است که ایثارگری کادر درمان در مواجهه با ویروس کرونا بارزترین نمونه آن محسوب می‌شود.
تاریخ اجتماعی ایران مملو از رشادتها و ایثارگری‌های مردمانی است که نام آنها بر صفحات تاریخ ایران نقش بسته. در دهه نخست انقلاب اسلامی، «ایثار اجتماعی» نمود‌های بسیاری داشت؛ فارغ از ایثارگری‌هایی که در صحنه نبرد صورت می‌گرفت، کمک‌های مردمی که با وجود مشکلات اقتصادی انجام می‌شد، در پیش‌برد انقلاب اسلامی و پیروزی در جنگ تحمیلی توانست نقش طلایی ایفا کند تا آن‌جا که در خاطرات دفاع مقدس نیز از روحیه‌بخشی کمک‌های مردمی به رزمندگان یاد شده است.
از آن سال‌ها تاکنون پویش‌های متعدد اجتماعی برای زدودن محرومیت‌های اجتماعی و فرهنگی اجرا شد که هر یک فراخور موضوع، توانسته‌اند در بخش‌هایی اثرگذار باشند و اهدافی چون فقر زدایی، محرومیت زدایی، ساخت مدرسه ودرمانگاه وخانه، تهیه جهیزیه، پرداخت هزینه تحصیل دانش آموزان ودانشجویان، کمک به ازدواج جوانان وکمک به اشتغال را پی گرفته‌اند.
روانشناسان و جامعه‌شناسان معتقد‌ند که روحیه فداکاری بر سلامت روان جامعه تاثیر بسزایی دارد. در این فرایند احساس لذت و رضایت قلبی به فرد دست می‌دهد و بر گرایش او به تشویق‌های اجتماعی می‌افزاید و در نتیجه «ایثار اجتماعی» توانمندی جامعه را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد و نقش مهمی در کاهش آسیب‌های اجتماعی ایفا می‌کند.
