لبخند توست مرهم هر درد یا جواد؛ جانم فدای ابن رضا و ابا جواد

به گزارش نوید شاهد، هم‌زمان با فرارسیدن سومین روز از ماه رجب و سالروز شهادت امام هادی علیه‌السلام، «مجتبی خرسندی» از شاعران آئینی سروده‌ای را در اختیار نوید شاهد قرار داده است. در این سروده می‌خوانیم: 

بیشتر بخوانید: السلام علیک یا «هادی» 

ابری به بارش آمد و باران عشق ریخت

جانی دوباره بر تن بی جان عشق ریخت

جبریل با بشارتی از نور رسید

آیات محکمات به قرآن عشق ریخت

لا یمکن الفرار من العشق خواند و بعد

در پایه‌های سست و پریشان عشق ریخت

دستی کشید بر سر عشق و به لطف خویش

نظمی به حال بی سر و سامان عشق ریخت

با تیشه، ریشه‌ی غم هجران زد و سپس

شوق وصال یار به دامان عشق ریخت

مژگان عشق را به تماشا کشید و بعد

صدها هزار رخنه به ایمان عشق ریخت

قفل شکسته‌ی دل ما را کلید شد

آزادی دوباره به زندان عشق ریخت

بوی بهشت از نفس اوست شمه‌ای

هر کس گرفته ذکر جوادالائمه‌ای

وقتی که می‌رسید گدا در حوالی‌اش

پر می‌شد از کرامت او دست خالی‌اش

شهری که میزبان جوادالائمه است

هرگز نرفته فقر به سمت اهالی‌اش

حاتم گدای او شده تا بلکه رو شود

پایان ندارد این کرم لایزالی‌اش

عالِم شده‌ست هر که به این خانه آمده

دنبال پاسخ جملات سوالی‌اش

دنیا برای دشمن او چون جهنم است

اما بهشت بوده برای موالی‌اش

هر کس که ناامید به لبخند او رسید

مرهم گذاشت به غم آشفته حالی‌اش

لبخند توست مرهم هر درد یا جواد

جانم فدای ابن رضا و اباجواد

تو از ازل جوادی و ما از ازل فقیر

یا ایهاالجواد تصدق علی الفقیر

حس کرده است ثروت عالم به دست اوست

وقتی گرفته است تو را در بغل فقیر

از حداکثر همه سر بوده هر زمان

از تو رسیده است به حداقل، فقیر

این گوشه چشم توست که اکسیر اعظم است

با یک نگاه تو به غنی شد بدل فقیر

از دیگران زیاد شنیده ولی فقط

دیده همیشه جود تو را در عمل فقیر

با دست پر به خانه‌ی خود رفته هر زمان

با دست خالی آمده در این محل فقیر

از آن زمان که لطف تو را دید تا ابد

شد روزگار تلخ به کامش عسل فقیر

این بیت‌ها گدای جوادالائمه‌اند

با این نیت ردیف شده در غزل فقیر

در آستان مرهمت عشق مرحم است

هر کس که شد گدای تو، آقای عالم است