پشت سرم گریه نکنید که من به آرزویم رسیده‌ام
نوید شاهد: شهید «حبیب‌اله عبائیان» فرزند «محمدمهدی»، 19 تیر 1326 در شیراز دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 11 اردیبهشت 1360 به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید عبائیان را به بهانه سالگرد شهادتش می‌خوانیم.
پروردگارا! به حق محمد و آل محمد(ص) آرزوی همه را برآورده كن و آرزوی من سرباز هم از صدقه سر ديگران برآورده فرما!
از همسرم كه خداوند نگهدار او باشد، به عنوان يک زن مهربان و دلسوز كه هميشه مرا در كارها راهنمايی می‌كرد و از كارهای خطا باز می‌داشت. كسی كه در زندگی زناشويی بهترين يار من بود و مادر خوبی برای فرزندانم هست قدردانی كنيد و بگوييد: حبيب‌اله از نظر بچه‌ها با خيال راحت از اين دنيا می‌رود؛ چون تو مادر و معلم خوبی برای فرزندانم هستی.
همسر عزيزم! بچه‌ها را به خدا و تو می‌سپارم و اميدوارم هميشه سلامت باشيد. برای مملكت اسلامی عزيزمان ايران افرادی فعال باشيد و خدای فاطمه زهرا(س) پشتيبان شماها باد.
در زندگی از خدا ياری خواه و از او كمک گير. من و تو در اين شهر غريب بوديم و غريب‌تر خواهی شد و از تو می‌خواهم كه پشت سر من گريه نكنی چون من به آرزوی خود رسيدم.
بدن مرا به مادر، برادران و خواهران خوبم تحويل دهيد تا شيراز شهر عزيزم به خاک سپارند.
در خاتمه ازخدای بزرگ برای تو و بچه‌ها آرزوی سلامتی و سعادت و خوشبختی دارم. از تو خواهش می‌كنم سلام مرا به همه برادران و خواهران خودم و خودت برسان و از آنها هم از قول من خداحافظی كن. از آن مادر خوب كه هميشه مثل مادرم دوستش داشتم خداحافظی كن.
آرزوی سلامتی برای همه شما
والسلام
