میخواهم در دل سنگر با لباس عزت بمیرم
نوید شاهد: شهید «محمد نوروزی» فرزند «حسین»، 7 دیماه 1343 در ساوه دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 13 اسفندماه 1362 به فیض شهادت نائل آمد. قسمتهایی از وصیتنامه شهید را به بهانه سالگرد شهادتش میخوانیم.
بسم رب الشهداء و الصديقين
آنقدر در جبهه میمانم و با كفار و منافقين میجنگم که يا شهيد شوم و يا پيروز. من بر خود واجب میدانم كه بايد در جبههها شركت داشته باشم تا بتوانيم به ياری الله دست منافقين از خدا بیخبر را از كشور خود كوتاه كنيم. من نمیخواهم كه در بستر ذلت بميرم و لباس ذلت را بر تن كنم، میخواهم كه در دل سنگر با لباس عزت بميرم.
من چطور میتوانم در اين جنگ كه ثمره خون هزاران شهيد و جوان میباشد، بىتفاوت بمانم كه فردای قيامت در مقابل امام حسين(ع) بتوانم جواب بدهم؟
ای امت! بيدار باشيد، هرچه زودتر اين جبههها را پر كنيد كه امام عزيزمان بر تك تك ما واجب میداند و بايد صبر داشته باشيد، همچون حضرت زينب(س) كه شهادت 72 شهيد را تحمل كرد.
ای جوانان غيور و قدرتمند! بدانيد كه هيچ موقعيتی به اين خوشی و خوبی به دست شما نمیآيد، در جبههها شركت كنيد و بايد هر چه زودتر اين جبههها را پر كنيد و امام را تنها نگذاريد.
پدرم و مادرم! حضرت ابراهيم(ع) را میشناسید كه به فرمان خداوند اقدام به قربانی فرزند خود نمود. خود به من آموختی كه حسين(ع) چگونه فرزندانش را تسليم اسلام نمود و چگونه امامان با خون خود اسلام را آبيارى نمودند. اگرچه خون يك نفر برای اسلام چيزی نیست ولی بايد اين خونها ريخته شود تا اسلام زنده بماند.
ای برادران و ای دوستان! من از همه شما میخواهم كه من را ببخشيد. مراسم عزاداری مرا بسيار ساده برقرار كنيد، برای من سياهپوش نباشيد و اگر خواستيد كه مرا ملاقات كنيد شب جمعهها بر سر مزارم بيايد تا با هم ملاقات كنيم. بر سر قبر من ناكام ننويسيد كه هيچ راهی بهتر از شهادت نيست.
«والسلام عليكم و رحمة الله و بركاته»
امام را دعا كنيد و شعار هميشگى را از ياد نبريد (خدايا، خدايا، تا انقلاب مهدی، خمينی را نگهدار)
محمود نوروزی در تاريخ 1362/5/30