نقش سرماية اجتماعي در گرايش به ايثار

جهاد، ايثار و شهادت از مهم ترين ارزش هاي انقلاب اسلامي ايران بوده است. باور مردم به اين ارزش ها كاركرد مهمّي در خلق حماسه هاي شگفت انگيز در دوران انقلاب و سال هاي جنگ تحميلي داشته است. در سال هاي پس از جنگ نگرش مثبت مردم نسبت به امكان تحقق آرمان هاي انقلاب و به تبع آن گرايش به ناديده گرفتن منافع فردي و از خودگذشتگي در پاسداري از آرمان هاي انقلاب آسيب ديده است. در اين مقاله، اين فرضيّه مورد بررسي قرار گرفته كه كاهش باور و اعتماد ميان مردم و دولت و افزايش عدم اطمينان در روابط مردم با يكديگر به ارزش هايي چون ايثار و فداكاري لطمه زده است. به همين جهت با استفاده از نظريّة سرماية اجتماعي به بررسي علل تحوّل در نگرش و ارزش هاي مردم پرداخته شده است. در اين تحقيق با بررسي مطالعات تجربي گذشته و انجام پژوهش ميداني در شهر بابلسر از طريق ارزيابي ميزان اعتماد به خانواده، نهادهاي بخش عمومي و عمل كرد بخش خصوصي و روابط اقتصادي مردم با يكديگر، نشان داده شده است كه سرماية اجتماعي در سال هاي پس از جنگ كاهش يافته و بر گرايش مردم به ايثار و از خودگذشتگي تأثير منفي گذاشته است.