صحنه کربلا را در مرگ سُرخم به یاد آورید

نوید شاهد: شهید «میرقربان مطهری‌منش» فرزند «میرباقر»، 6 مرداد 1335 در ساری دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 17 مهر ماه 1365 در منطقه خندق به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید را به بهانه سالگردش می‌خوانیم.

و قاتلو هم حتی لاتکون فتنه و یکون الدین کله الله

سلام و درود بر بقیه‌الاعظم، سلام بر امام امت و امت شهیدپرور و سلام بر همه شهیدان از صدر اسلام تا کربلای حسینی و از کربلای حسینی تا کربلای ایران.

می‌دانم که شما ملت عزیز ایران تا کنون با تمام وجود جنگ را حس کرده‌اید و در تمام صحنه‌های جنگ و انقلاب حضور فعال داشته‌اید و من کوچکتر از آنم که بخواهم به شما نصیحتی درمورد جنگ یا چیزهای دیگر بکنم ولی از جهت اینکه تذکر برای مؤمن مفید است نکاتی چند را یادآوری می‌کنم.

در ایران 6 سال است که انقلاب شده و انقلاب جهت برقراری حکومت جمهوری اسلامی بوده است ولی دشمنان اسلام و قرآن تحمل حکومت خدا را نداشتند و چشمان آنها از نور اسلام کور می‌شود. با فکر پوچ خود دست به حملات ناجوانمردانه خود زدند بلکه بتوانند این نور خدایی را خاموش سازند، از توطئه کردستان و طبس و کودتا و جنایات بنی صدر و منافقین گرفته تا جنگ تحمیلی، ولی دیدید که به حول قوه الهی همه توطئه‌های شرق و غرب نقش بر آب شد و ایران اسلامی محکمتر از روزهای اول ایستاده است.

عزیزانم! همانطور که می‌دانید خداوند در قرآن فرموده است: «آنقدر بجنگید تا فتنه از روی زمین برداشته شود و حکومت روی زمین از آنِ خدا باشد» می‌دانید منظور از فتنه چیست؟ یعنی فساد بزرگ، وقتی که سربازان مزدور اسرائیلی در حمله به اردوگاه فلسطینی به هفتصد زن مسلمان تجاوز می‌کنند، این بزرگترین فتنه است و اگر یک مسلمان این خبر را بشنود و از سر جای خود تکان نخورد او مسلمان نیست، پس برخیزید که دست خدا با شماست و تا او نخواهد شما زندگی خواهید کرد اگرچه در جبهه باشید.

خدا در قرآن می‌فرماید: «مرگ شما را درمی‌یابد اگرچه در برج‌های بسیار محکم باشید.» و درمورد کمی افراد به مسلمانان می‌گوید: «گروه قلیلی بر گروه کثیری به سبب ایمان پیروز می‌شوند، پس با توکل به خدا عزم خود را جزم کنید، جبهه‌ها را گرم نگه دارید که اگر شما به جبهه نروید، جبهه پیش شما می‌آید و آنوقت همه باید بجنگید از مرد و زن و امروز روزی است که حسین(ع) نیاز به یاری دارد و «هل من ناصر ینصرنی» حسین(ع) شما را می‌طلبد.

پدر و مادر عزیزم! شما زحمت بسیاری برای من کشیدید و انشاءالله که توانسته باشم پاسخ زحمت‌های شما را داده باشم، هرچند که هیچوقت نمی‌توانم. در مرگ سرخم گریه و زاری نکنید، در غم من صحنه کربلا را به یاد آورید. حسین(ع) و علی‌اکبرش را به یاد آورید، مگر خون من از خون علی‌اکبر سرخ‌تر است و مگر من از آنها عزیزترم؟

بدانید که فقط چند روزی در بین شما نیستم، وعده ما در آخرت، انشاءالله آنجا در کنار شما خواهم بود. این دنیا دو روز است و در یک چشم بهم زدن تمام می‌شود، خانه استراحت آنجاست و تا می‌توانیم باید آنجا را بسازیم.

در پایان به شما سفارش می‌کنم که راضی نیستم خون شهدا به هدر برود. نکند خدایی ناکرده تفرقه در بین شما ایجاد شود و اسلام و امام انقلاب را فراموش کنید. تا آخرین قطره خون خود ز اسلام و امام دفاع کنید که اگر همه فدای اسلام شوید ارزش دارد.

به همه سفارش می‌کنم نماز را سبک نشمارید که نماز ستون دین است و مستحبات را به جا آورید.

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته