اگر خدا را یاری کنید، خدا شما را یاری می‌کند
نوید شاهد: شهید «حسن محمدرضایی» فرزند «علی»، 26 فروردین 1343 در تهران دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 6 تیر ماه 1361 به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید را به بهانه سالگردش می‌خوانیم.
ان الله يحب الذين يقاتلون فى سبيل الله صفا كانهم بنيان مرصوص
درود بر محمد(ص) و آیين نجات‌بخش محمد(ص)، سلام بر على(ع) و شيعيان راستين على(ع) و سلام بر خمينى و ياران خمينى.
بار پروردگارا! اگر بعد از چند روز كوتاه زندگی دنيايی بميرم و از گنهكاران باشم به كه پناه ببرم.
بار الها! امام بزرگوارمان حضرت على(ع) با آن همه تقوی و پرهيزگاری شب‌ها در نماز شب از خوف تو گريه می‌كرد و از تو آمرزش می‌طلبيد پس ما بايد چه كنيم؟ پس ای خدای بزرگ تو را به خوبان و پاكان درگاهت قسم می‌دهيم كه تا ما را نيامرزيدى از دنيا مبر.
ای خدای مهربان! تو را شكر می‌گويم كه برای چندمين مرتبه سعادت جنگيدن در راهت را به من عطا كردی.
ای خدای عزوجل تو نيک می‌دانی كه تنها برای تو و يارى دين تو قدم در اين راه گذاشته‌ام پس اى مهربان ترين مهربانان تو را به مقربان درگاهت و دماء شهداء، فوز عظيم شهادت را نصيب من بگردان كه هميشه از مردن در بستر و لحاف ترس داشتم.
الان كه اين وصيت‌نامه را می‌نويسم در جايی هستم كه محل نزول عملی آيه‌های قرآن و حضور حضرت مهدى(عج‌الله) و بهترين و پاك‌ترين انسان‌ها حضور دارند.
ای كسانی كه تا كنون چنين سعادتی نيافته‌ايد، با التماس از خدا بخواهيد كه قسمت شما هم بشود و بياييد و ببينيد چيزی را كه هرگز نديده‌ايد. اگر بخواهم آنچه را كه در درون دارم به روی كاغذ بياورم ساعت‌ها وقت لازم است.
خدمت مادر و پدر عزيزم سلام عرض می‌كنم و اميدوارم كه مرا ببخشيد. مبادا برای شهادت من بگرييد و یا لباس سياه به تن كنيد كه روحم را آزرده می‌كنيد، زيرا بايد بدانيد كه رسيدن انسان به تنها آرزويش سرور و شادمانی دارد نه گريه و زاری.
توصيه من به همه شما و ديگران اين است كه قوای الهی را سرلوحه كارهای خود قرار دهيد و نيت خود را برای خداوند خالص كنيد و خدا را شكر كنيد كه در چنين زمانی قرار داريد كه راه نجات شما در اين است. براى سلامتی منجی زمانمان دعا را فراموش نكنيد كه اگر خدا را ياری كنيد، خدا شما را ياری می‌كند.
ان تنصر الله ينصركم
